Θα έχετε προσέξει πως κάποια φορτηγά δεν έχουν όλους τους τροχούς στο έδαφος. Δεν μιλάμε φυσικά για άλματα ή σήκωμα πίσω εσωτερικού σε στροφή, αλλά για περιπτώσεις όπου ένα -ή και περισσότερα- ζεύγος τροχών βρίσκεται ανασηκωμένο, πίσω από ένα αντίστοιχο που ακουμπάει κανονικά στην άσφαλτο. Πόθεν συμβαίνει αυτό;
Πολλοί πιστεύουν πως πρόκειται για ρεζέρβες ή ακόμα και για εφεδρικό άξονα, σε περίπτωση που στραβώσει κάτι με κάποιον από τους υπόλοιπους 2 (ή 3 στις περιπτώσεις των τριαξονικών). Η απάντηση είναι κοντά στο δεύτερο σκέλος της ανωτέρω υπόθεσης, αλλά λίγο πιο σύνθετη.
Όσο περισσότερους άξονες διαθέτει ένα φορτηγό, τόσο μεγαλύτερο το ωφέλιμο φορτίο του. Το οποίο όμως δεν είναι στάνταρ, αλλά εξαρτάται από το δρομολόγιο, τις παραγγελίες, την φύση της επιχείρησης και ούτω καθεξής. Όπερ σημαίνει πως ο έξτρα άξονας δεν είναι πάντα απαραίτητος. Όμως η επιπλέον τριβή των ελαστικών και των κινούμενων μηχανικών μερών, επιβαρύνουν την κατανάλωση, το κράτημα και τον προϋπολογισμό, καθώς μεταφράζονται σε παραπάνω φθορές – και μάλιστα αχρείαστες. Οπότε έχουν αναπτυχθεί τα αντίστοιχα συστήματα πτυσσόμενου άξονα, στα οποία ο οδηγός κατεβάζει τους επιπλέον τροχούς όταν το απαιτεί η φύση της εργασίας και τους επαναφέρει στην αρχική τους θέση όποτε δεν χρειάζονται.
Παλαιότερα ο χειρισμός τους απαιτούσε χειρωνακτική εργασία, όμως πλέον με το πάτημα ενός κουμπιού αναλαμβάνουν ηλεκτρο-υδραυλικοί μηχανισμοί.
Εκτός της κατανάλωσης, των εκπομπών ρύπων και των φθορών, οι πτυσσόμενοι άξονες γλιτώνουν επιχείρηση και οδηγό από επιπλέον έξοδα, καθώς σε πολλές χώρες τα διόδια και τα τέλη κυκλοφορίας καθορίζονται από τους άξονες ή τον αριθμό των τροχών που χρησιμοποιεί το φορτηγό.
Παρακολουθείστε παρακάτω και το βίντεο:
