Θα μπορούσαν να γεμίσουν εθνικές βιβλιοθήκες με εξιστορήσεις γεγονότων που θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά «αν»…Για την ακρίβεια, η ίδια η Ιστορία εξαρτάται από τον συγχρονισμό διαφορετικών στιγμών που οδηγούν σε ένα δεδομένο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που θα μπορούσε να είναι τελείως διαφορετικό, αν μια και μόνο μεταβλητή άλλαζε. Αυτό το «αν».
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά -και συνάμα, σχετικά άγνωστα- συμβάντα έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 1948. Ο κόσμος ακόμα προσπαθεί να απομακρύνει τα συντρίμμια που άφησε πίσω του η λαίλαπα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Γερμανία τελεί υπό την κατοχή των Συμμαχικών Δυνάμεων και ο επεκτατισμός της Σοβιετικής Ένωσης δημιουργεί ολοένα μεγαλύτερες ανησυχίες. Η γερμανική επικράτεια έχει διαμελιστεί σε κομμάτια, τον έλεγχο των οποίων αναλαμβάνουν τμηματικά εκπρόσωποι των Συμμάχων. Η περιοχή του Βόλφσμπουργκ, λοιπόν, βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο των Άγγλων. Εκεί βρίσκεται ένα εργοστάσιο, στο οποίο οι Ναζί κατασκεύαζαν το KdF-Wagen (Kraft dur Freude, ελληνιστί «δύναμη μέσω της διασκέδασης»). Το όραμα του Χίτλερ για το «Αυτοκίνητο του Λαού». Αυτό που μετέπειτα έμεινε στην Ιστορία ως VW Beetle.
Δείτε ακόμα: 20 χρόνια μετά η VW φτιάχνει στο Βόλφσμπουργκ μοντέλο χωρίς το σήμα της
Με την έναρξη του πολέμου, οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή πυρομαχικών και εξαρτημάτων για τα Stukas, το φόβητρο της Luftwaffe. Με το τέλος αυτού επανεκκίνησε η συναρμολόγηση του KdF-Wagen, προκειμένου να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Χαρακτηριστικό είναι πως το 1945 βγήκαν από τις πύλες του εργοστασίου 1.785 «Σκαραβαίοι». Παρόλα αυτά, οι Άγγλοι δεν ενδιαφέρονταν για την παραγωγή αυτοκινήτων. Εκτός αυτού, η περιοχή του Βόλφσμπουργκ ήταν λίγα χιλιόμετρα μακριά από την ζώνη κατοχής των Σοβιετικών-αυτή που αργότερα εξελίχθηκε στα σύνορα μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας. Διαβλέποντας τις επικείμενες αναταραχές με την Σοβιετική Ένωση, ήθελαν να απεμπλακούν το συντομότερο δυνατό. Για την ακρίβεια, ήθελαν να βάλουν στο πλάνο τον αμερικανικό παράγοντα.
Στις αρχές της άνοιξης του ’48 εκπρόσωποι της Μεγάλης Βρετανίας έρχονται σε επαφή με τον Henry Ford τον 2ο, τον γιο του ιδρυτή της αμερικανικής εταιρίας. Κανονίζουν συνάντηση στην Κολωνία, όπου πρακτικά προσπαθούν να του «πλασάρουν» το εργοστάσιο στο Βόλφσμπουργκ ως μελλοντική επένδυση που θα αποφέρει κέρδη εκατομμυρίων και θα αποτελέσει σταθμό στην αυτοκίνηση. Φυσικά δεν αναφέρουν τίποτα για τους Σοβιετικούς «γείτονες», ούτε για τις ανησυχίες τους σχετικά με τον πολιτικοκοινωνικό αναβρασμό της περιοχής. Μάλιστα προτίθενται να παραχωρήσουν τις εγκαταστάσεις δωρεάν, στα πλαίσια της αμερικανοβρετανικής φιλίας και τους εορτασμούς για την νικηφόρα έκβαση του πολέμου.
Διαβάστε επίσης: Η Ford θέλει να οδηγούμε με εφαρμογές από smartphone
Ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Ford, Ernest Breech, όμως θεωρεί πως οι εγκαταστάσεις «δεν αξίζουν μία». Και συμβουλεύει αναλόγως τον ίδιο τον Ford. Ο μύθος θέλει τον ιδιοκτήτη του «Μπλε Οβάλ» να δέχεται ενημέρωση και από ανθρώπους της -τότε- νεοσύστατης CIA, σχετικά με τις εξελίξεις που επεφύλασσε το μέλλον της Γερμανίας. Τελικά οι Αμερικανοί αποχώρησαν, με τους Άγγλους να ξεφορτώνονται το εργοστάσιο της VW στον Heinrich Nordhoff, μηχανικό της εταιρίας πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου. Αρχικά τον είχαν εκδιώξει από την περιοχή, λόγω ενός βραβείου αποδοτικότητας που είχε παραλάβει από τους Ναζί. Εν τέλει του παραχώρησαν, επίσης δωρεάν, τον έλεγχο των εγκαταστάσεων στο Βόλφσμπουργκ καθώς πίστευαν ότι φόρτωναν στην -υπό ανοικοδόμηση- Γερμανία, ένα βιομηχανικό «βαρίδι». Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουμε…
