Το Opel Kadett E είναι ευρύτερα γνωστό ως ο προκάτοχος του Astra. Το τελευταίο μιας ιστορικής σειράς μικρομεσαίων Opel, που χάνεται στα βάθη της δεκαετίας του 30. Το 1936 έκανε την πρώτη του εμφάνιση το Kadett I, για να αλλάξει σε Kadett A το 1962 και να φτάσει μέχρι το 1994, όταν το τελευταίο Kadett E βγήκε από τις πύλες του Ρούσελχαϊμ. Ένα μοντέλο που πέρα από το στρώσιμο του δρόμου για το Astra, χάραξε την αεροδυναμική πορεία σχεδόν όλης της κατηγορίας.
Η ιστορία της πέμπτης γενιάς Kadett ξεκίνησε ουσιαστικά το 1979 και ολοκληρώθηκε το 1984. Κατά τη διάρκεια της πενταετίας, 1,5 δισεκατομμύρια γερμανικά μάρκα εισρέουν στην εξέλιξη του Kadett E. Προτού είναι έτοιμο για σειριακή παραγωγή, τα πρωτότυπα καλύπτουν συνολική απόσταση περίπου 6,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων – σε κέντρα δοκιμών καθώς και σε πίστες, κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες στη Βόρεια Ευρώπη και στις ερήμους των ΗΠΑ. Μετά την ολοκλήρωση των εκτεταμένων δοκιμών, το Kadett E κάνει πρεμιέρα το φθινόπωρο του 1984 και καταφθάνει στις αντιπροσωπείες της Opel λίγο αργότερα, σε μια πρωτοφανή ποικιλία εκδόσεων: τρίθυρο και πεντάθυρο χάτσμπακ, τρίθυρο και πεντάθυρο estate (με κορυφαίο για την κατηγορία χώρο φόρτωσης έως 1.520 λίτρα), επαγγελματικό Combo (με πόρτες που άνοιγαν σε γωνία 180 μοιρών και έκαναν παιχνιδάκι τη φόρτωση), έναν χρόνο αργότερα σεντάν και το 1987 κάμπριο (δια χειρός Nuccio Bertone)!
Κατά την ανάπτυξη του Kadett E, οι μηχανικοί και οι σχεδιαστές έδωσαν προσοχή στα τυπικά πλεονεκτήματα της Opel, ανεξάρτητα από την παραλλαγή αμαξώματος: συναισθηματική σχεδίαση και αποδεδειγμένη καταλληλότητα για καθημερινή χρήση, σε συνδυασμό με μέγιστη απόδοση – όλα σε προσιτές τιμές για το ευρύ φάσμα πελατών. Αυτή η συνταγή επιτυχίας οδήγησε σε πολυάριθμα βραβεία, μεταξύ των οποίων το «Χρυσό Τιμόνι 1984» και τον τίτλο του «Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς 1985». To Kadett MK5 βέβαια, δεν ήξερε μόνο από βραβεία, αλλά και από ρεκόρ. Το 1984, και έπειτα από 1.200 ώρες λεπτομερέστατων δοκιμών στην αεροδυναμική σήραγγα, πετυχαίνει συντελεστή οπισθέλκουσας Cd 0,32, ενώ GSi και σεντάν πέφτουν στο 0,30 χρήζοντας το δεύτερο ως το πιο αεροδυναμικό τετράθυρο του πλανήτη!
Μιλώντας για Kadett GSi, εννοείται λέμε για την πιο σπορ, δυνατή και – μαζί με το κάμπριο Bertone – πιο ενθουσιώδης εκδοχή του γερμανικού μικρομεσαίου. Αρχικά με κινητήρα 1.8 λίτρων και 115 ίππων, αργότερα με 2.0λιτρο 156 ίππων από την Cosworth και 0-100 χλμ./ώρα σε 7,7 δλ. (με την τελική να αγγίζει τα 220 χλμ./ώρα), το Kadett GSi αποτέλεσε φόβητρο όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και τις πίστες/ειδικές διαδρομές. Το αγωνιστικό Kadett GSi 16V των 250 ίππων πήρε τη νίκη στον πρώτο του μόλις αγώνα, στην πρεμιέρα του Γερμανικού Πρωταθλήματος Αυτοκινήτων Τουρισμού, το 1988. Ένα χρόνο αργότερα, οι Αυστριακοί Josef Haider/Ferdinand Hinterleitner πήραν τον τίτλο στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Ράλλυ με ένα Kadett GSi 16V Group A.
Εκτός από αγωνιστικά και αεροδυναμικά, το Kadett E φέρει και αμιγώς ηλεκτρικά παράσημα. Η Opel πειραματίστηκε με το ενδεχόμενο EV Kadett το 1990, παρουσιάζοντας το πρωτότυπο Impuls I. Μια συστοιχία 14,3 kWh και 310 κιλών αναλάμβαναν την τροφοδοσία του ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος δεν ξεπερνούσε τα 22 άλογα. Το Kadett Impuls (ή Elektro Kadett) είχε σχεδιαστεί με γνώμονα την κίνηση στην πόλη, προσφέροντας επιτάχυνση 0-50 χλμ./ώρα σε 10 δλ. και τελική 100 χλμ./ώρα, με την αυτονομία να φτάνει τα 80 χιλιόμετρα (ή τις 5 ώρες διαρκούς οδήγησης). Το ηλεκτρικό Kadett δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή, αλλά κατά μια έννοια έδωσε τις συντεταγμένες για το σημερινό Astra Electric.
