Μια φορά κι έναν καιρό, τα 1.000 άλογα σε ένα αυτοκίνητο σήμαιναν κάτι. Κάτι παραπάνω τουλάχιστον, από ό,τι τώρα. Τα τετραψήφια νούμερα ιπποδύναμης ήταν το «Άγιο Δισκοπότηρο» των βελτιωτών και αποκύημα φαντασίας για τα μοντέλα παραγωγής, καθότι δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί αξιοπιστία και χρηστικότητα ούτε στο ελάχιστο. Μέχρι που ήρθε η Bugatti Veyron, να αλλάξει τον τρόπο αντίληψης ενός τετράτροχου. Αυτά, όμως, πριν 18 χρόνια. Σήμερα μπορείς να έχεις SUV 1.000 ίππων και να τρομοκρατείς κόσμο στα dragstrips.
Jeep Grand Cherokee Trackhawk και Lamborghini Urus είναι δυο από τους ισχυρότερους εκπροσώπους της κατηγορίας, πριν καν αρχίσουν οι εργασίες στα μηχανοστάσια. Κομπρεσοράτο V8 6.2 λίτρων και 710 ίππων το μεν, 4.0 V8 twinturbo 650 ίππων (666 πλέον) η δε. Αμφότερα στην περιοχή των 3,5 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα (3,5 ακριβώς το Trackhawk, 3,6 η Lambo) και πέριξ των 300 χλμ./ώρα για τις τελικές (290 το Jeep, 305 η Urus). Αριθμοί που περιγράφουν οικογενειακά SUV 2+ τόνων, όχι υπεραυτοκίνητα. Παρόλα αυτά, κάποιοι δεν ικανοποιούνται. Κι έχουν ως σύμμαχο τη βελτιωσιμότητα των κινητήρων, που δεν κωλώνουν να φτάσουν ή και ξεπεράσουν τους 1.000 ίππους.
Δυο τέτοια «θωρηκτά» πήραν θέση δίπλα-δίπλα στην ευθεία, προκαλώντας τρόμο σε όποιον άλλο θα μπορούσε να διαγωνιστεί μαζί τους, αλλά και το ίδιο το οδόστρωμα. Διότι δεν είναι μόνο οι 1.000άρες στα άλογα, είναι και το «ξεμπάζωμα» που επιφέρει η πρόσφυση των συστημάτων τετρακίνησης και των launch control, αλλά και τα 2.200-2.400+ κιλά (ελαφρύτερη η Urus) βάρους. Συν, φυσικά, του υποβλητικού ήχου από τις εξατμίσεις, που περισσότερο παραπέμπει σε κάποιο απόκοσμο αγωνιστικό, παρά σε αυτοκίνητο ικανό να μεταφέρει ολόκληρη την οικογένεια και τις αποσκευές της.
