Η αγορά ενός αυτοκινήτου είναι σοβαρή και δαπανηρή υπόθεση. Τρόποι να την πραγματοποιήσεις, βέβαια, υπάρχουν αρκετοί: μετρητά, επιταγή (παλιά, τώρα κανείς), δόσεις, γραμμάτια (επίσης παλιά, σπάνια σήμερα). Αυτό που έκανε ένας Βραζιλιάνος, ωστόσο, δεν περιλαμβάνεται σε κανένα πρόγραμμα χρηματοδότησης.
Ο άνθρωπος που μας απασχολεί σε αυτές τις γραμμές, ήθελε να αγοράσει ένα μεταχειρισμένο Honda City. To City στην ουσία αποτελεί τη σεντάν παραλλαγή του Jazz, αλλά βασιζόμενο σε μια γενιά πίσω (το σημερινό City στο προηγούμενο Jazz, δηλαδή) που διατίθεται σε ορισμένες αγορές του κόσμου. Η Λατινική Αμερική περιλαμβάνεται στους πιο δημοφιλείς προορισμούς, με τη Βραζιλία να δείχνει μεγάλη αγάπη για τη μικρή (όχι τόσο βασικά, 4.553 χλστ. μήκος η τρέχουσα γενιά) «κούρσα». Καινούργιο ξεκινά από τις 120.000 ρεάλ (19.650 ευρώ), όμως στα μεταχειρισμένα το βρίσκεις και μισοτιμής.
Ένα τέτοιο δείγμα είναι που έκανε τα κέρματα να χορεύουν για χάρη του, όταν ο φίλος μας αποφάσισε να προχωρήσει στην απόκτησή του. Το κόστος ήταν 65.000 ρεάλ (κάτι παραπάνω από 10.640 ευρώ), ποσό το οποίο ο αγοραστής κατάφερε να έχει στην άκρη μετά από χρόνια (14 για την ακρίβεια) οικονομιών. Το θέμα, όμως, είναι πως οι αποταμιεύσεις δεν ήταν σε τραπεζικό λογαριασμό ή έστω χαρτονομίσματα. Κέρμα-κέρμα μάζευε λεφτά ο άνθρωπος, μέχρι να έρθει η πολυπόθητη στιγμή της αγοράς καινούργιου αυτοκινήτου. Κι όταν αυτή ήρθε, πήγε στην αντιπροσωπεία με το πορτμπαγκάζ του προηγούμενου οχήματος τίγκα στο «σιδερικό»!
Ο αθεόφοβος εμφανίστηκε στο μαγαζί με 12 μπουκάλια των 5 λίτρων, γεμάτα με κέρματα μέχρι πάνω. Όπως είναι λογικό, οι υπάλληλοι έπαθαν σοκ όταν συνειδητοποίησαν πως έπρεπε να τα μετρήσουν ένα-ένα. Λεφτά είναι κι αυτά, όμως, οπότε δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Τελικά το ποσό ήταν σωστό μέχρι «κεραίας», με τον Βραζιλιάνο να φεύγει από την αντιπροσωπεία χαρούμενος πίσω από το τιμόνι του νέου του καμαριού.
