Όταν ακούς από μια μεγάλη εταιρεία σαν την Honda ότι το επόμενό της αυτοκίνητο δεν θα είναι μόνο ανταγωνιστικό στα πλαίσια της κατηγορίας που ανήκει, αλλά ότι θα φτιαχτεί με στόχο να «κατατροπώσει» όλα τα υπόλοιπα του ανταγωνισμού, είναι από μόνο του εντυπωσιακό. Πολύ περισσότερο δε, όταν αυτό αναφέρεται για την κατηγορία των μικρομεσαίων GΤi και όταν η μάχη θα δοθεί με χρονόμετρο σε μια πίστα όπως το Nürburgring…
Τα hot hatches ανέκαθεν αποτελούσαν μια ειδική κατηγορία του αγοραστικού κοινού και η Honda φρόντισε να έχει παρουσία σε εκείνα. Οι εκδόσεις Type-R αγαπήθηκαν όσο λίγες προτάσεις της κατηγορίας κυρίως για δυο ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Το ένα έχει να κάνει σαφώς με τον ήχο. Το VTEC (στο FN2) ή το μετέπειτα i-VTEC (στο EP3) σύστημα των δίλιτρων κινητήρων της Honda στα Type-R, ευθύνεται για τον μελωδικό στριγκό ήχο, κυρίως από τις στροφές που εμπλέκεται και μετά, μέχρι ψηλά. Πολύ ψηλά για την ακρίβεια. Μπορεί η ιπποδύναμη να βρισκόταν σε μέτρια για την κατηγορία επίπεδα, ωστόσο τα ατμοσφαιρικά άλογα του Civic διαμόρφωναν ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την κατηγορία, που δεν είναι άλλο από την απαράμιλλη σπορ οδική τους συμπεριφορά και αίσθηση. Αυτός είναι και ο δεύτερος λόγος που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα Type-R.
Με δεδομένο ότι το Honda πέρασε στη νέα του γενιά και παρουσιάζει ένα ιδιαίτερα θετικό προφίλ σε όλες τους τις εκδόσεις κόντρα στον ανταγωνισμό, θα περίμενε κανείς και το πολυαναμενόμενο Type-R αυτής της γενιάς, να κινηθεί στην ίδια, χαμηλών τόνων πολιτική προώθησης. Αλλωστε είναι δεδομένο ότι η πρόταση της Honda σε αυτή την κατηγορία θα συνεχίσει να φλερτάρει με τα πιο σκληροπυρηνικά αυτοκίνητα του είδους σε επίπεδο οδικής συμπεριφοράς και όχι με τα απλώς γρήγορα μικρομεσαία. Ποια είναι όμως τα πιο σκληροπυρηνικά αυτοκίνητα και πως τελικά καθορίζεται ο βαθμός αυτού του χαρακτήρα; Η απάντηση προκύπτει εν μέρει από τη Γερμανία και συγκεκριμένα από τη διασημότερη -και για πολλούς- την καλύτερη πίστα του κόσμου, το Nürburgring. Η συνολική απόσταση των 20,8 χλμ. και των 154 στροφών δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για τα αυτοκίνητα που έχουν «γράψει» καλό χρόνο. Η κόντρα των κατασκευαστών σπορ αυτοκινήτων σε αυτό το πεδίο μάχης προϋπήρχε άτυπα, μέχρι που κλιμακώθηκε και έγινε επίσημη, όταν η Nissan με το υπέρβαρο GT-R R35, «έριξε» 2 ολόκληρα δλ. στην 911 Turbo, με την Porsche να το αμφισβητεί και να ξεκινά έτσι μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση που κρατά μέχρι και σήμερα.
Η Honda ξέρει πολύ καλά ότι για ένα αυτοκίνητο σαν το Type-R, μια διάκριση μέσω του χρόνου σε μια πίστα και δη στο Ring, αποτελεί ένα σημαντικό πολεμοφόδιο για την πορεία του και θα σφραγίσει (αν τελικά επιτευχθεί) το ήδη καλό του όνομα σε αυτή την «πιάτσα» των αυτοκινητόφιλων. Το να δηλώνεις λοιπόν πριν καν γνωστοποιήσεις τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, ότι θέτεις σαν στόχο να «γράψεις» τον καλύτερο χρόνο με προσθιοκίνητο αυτοκίνητο μέσα στο Nürburgring είναι αρκετά τολμηρό και δείχνει αν μη τι άλλο την εμπιστοσύνη που έχει η ίδια η εταιρεία στον εαυτό της και ακόμα περισσότερο στο συγκεκριμένο «ειδικό» αυτοκίνητο.
Αυτή τη στιγμή το περιορισμένης παραγωγής Renault Megane R.S. Τrophy (που βασίζεται στην ευρείας παραγωγής έκδοση Cup), είναι ένα αυτοκίνητο ακριβώς του χαρακτήρα που θέλει να προσδώσει η Honda στο Civic Type-R. Το Megane αυτό διαθέτει δίλιτρο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα 265 ίππων, μηχανικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης και σπορ φυσικά setup ανάρτησης. Αν η Honda θέλει να ελπίζει λοιπόν στην επίτευξη του στόχου της τότε το επόμενο Type-R πρέπει να είναι τουλάχιστον αντίστοιχων τεχνικών προδιαγραφών. Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα διαθέτει ή 1.6 ή 2.0 λίτρων κινητήρα με απόδοση 260 με 300 ίππους. Κάνοντας μια πρώτη εκτίμηση κατά πάσα πιθανότητα θα ισχύσει η μεγαλύτερη χωρητικότητα μοτέρ και η επίσης μεγαλύτερη απόδοση (δλδ.2,0 με 300 ίππους), ενώ είναι δεδομένο ότι θα εφοδιάζεται με μηχανικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης και εκείνο για να χαλιναγωγηθούν τόσα άλογα. Εκ πρώτης άποψης με σχεδόν 45 ίππους παραπάνω από το Megane και παραπλήσιο στήσιμο και κιλά, δεν «ακούγεται» τελικά τόσο δύσκολο να επιτευχθεί ο στόχος. Ωστόσο υπάρχουν και άλλα αυτοκίνητα τέτοιας κλάσης και με παραπλήσια χαρακτηριστικά που δεν τα έχουν καταφέρει. Η τελευταία μάλιστα απόπειρα και πάλι είχε στόχο -off the record αυτή τη φορά- καλύτερο χρόνο από το Megane. Το Astra OPC με τους 280 ίππους, τα σοφιστικέ εμπρός γόνατα και το μηχανικό πολύδισκο διαφορικό είναι μεν 15 δλ. πιο γρήγορο από το προηγούμενο, όχι όμως και πιο γρήγορο από το Megane RenaultSport. Για την ακρίβεια είναι κατά 12 δλ. πιο αργό(!) ενώ δεν κατάφερε να υποσκελίσει και το Megane R.26R το οποίο ήταν μια ειδική ελαφρωμένη έκδοση του προηγούμενου Megane RS. Η Honda αντίθετα, δεν είχε προκάλεσει ποτέ για τις δυνατότητες του Type-R αφού το σημαντικά πιο αδύναμο Type-R ΕP3, έχει κάνει χρόνο 8’47’’ δλ.
Ολο αυτό θα μπορούσε να αποτελεί μέρος ενός μαρκετινίστικου τρικ αφού αφ’ενός συγκεντρώνεις την προσοχή για ένα μελλοντικό σου αυτοκίνητο και αφ’ετέρου αμφισβητείς τον ανταγωνισμό πριν καν καταλήξεις στις προδιαγραφές του δικού σου μοντέλου. Η ιστορία θα κρίνει το αν και κατά πόσο «φρόνιμη» είναι αυτή η δήλωση της Honda η οποία δεν συνηθίζει να κάνει επικοινωνιακά λάθη. Ετσι, παρά το εξαιρετικό κατά την κρίση μας Megane RenaultSport, είμαστε έτοιμοι να δούμε και να υποδεχτούμε κάτι καλύτερο από εκείνο σε αυτή την ειδική κατηγορία. Αν και όταν… Μέχρι τότε απολαύστε το πιο γρήγορο προσθιοκίνητο αυτοκίνητο στην «πράσινη κόλαση» από το επίσημο βίντεο που ακολουθεί.
*Το Megane R.S. Trophy βασίζεται στο Megane R.S. Cup, ωστόσο αντίθετα με εκείνο είναι περιορισμένης παραγωγής (500 μονάδες) και διαθέτει αισθητικές αλλαγές εξωτερικά και στο εσωτερικό του. Εχει επιπλέον 19 ιντσών ζάντες (έναντι 18 ιντσών του Cup) και εφοδιάζεται με ελαστικά Bridgestone RE050A asymmetric αντί των Michelin Pilot Sport 2 του Cup. Κατά τα άλλα διαθέτει τον ίδιο κινητήρα, φρένα, ανάρτηση και μηχανικό διαφορικό με το Cup, ενώ ζυγίζει και τα ίδια κιλά (1.387).