Το όνομα του Michael Schumacher είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ferrari. Ο Γερμανός ήταν ο άνθρωπος που έβγαλε τη Scuderia από μια 21ετή μέρα της μαρμότας, όπου οι Ιταλοί έβλεπαν οδηγούς άλλων ομάδων να κατακτούν το πρωτάθλημα. Επιπλέον, έβαλε τέλος σε 16 χρόνια ανομβρίας στο Κατασκευαστών (1983 ο τελευταίος τίτλος, πριν το 1999 και το δίδυμο με τον Eddie Ervine).
Πολλές διαφημίσεις και προωθητικά events έλαβαν χώρα, με τον Schumi πίσω από το τιμόνι κάποιου μοντέλου του Gruupo Fiat. Ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτή με το μονοθέσιο της Ferrari στους δρόμους της Ρώμης, με την κίνηση της «αιώνιας πόλης» να κάνει τον Γερμανό να παρατάει την F300, για χάρη του Seicento.
Διαβάστε επίσης: Το αεροπορικό spoiler του Ford Escort Cosworth
Ο Σουμάχερ όμως, είχε καριέρα και πριν πάει στο Μαρανέλο. Πολύ επιτυχημένη μάλιστα. Με 2 σερί τίτλους (1994, 1995) είχε μπει για τα καλά στην κουβέντα για το πόσα πρωταθλήματα και ρεκόρ θα κατέρριπτε, προτού η Ferrari αποφασίσει να τον χρίσει -εξαιρετικά επιτυχημένα, όπως αποδείχτηκε- αναμορφωτή της. Των Ιταλών προϋπήρχαν οι Βρετανοί της Benetton-Ford, οι οποίοι ήταν σταθερά στις 4 πρώτες ομάδες από το 1987.
To 1992 ήταν η πρώτη χρονιά πλήρους συμμετοχής του Γερμανού με την Camel Benetton-Ford, ακολουθώντας την αντικατάσταση του Roberto Moreno από το 12ο Grand Prix της προηγούμενης σεζόν. Εκείνη την περίοδο, όσο ασύλληπτο κι αν ακούγεται σήμερα, ο μετέπειτα 7άκις πρωταθλητής ήταν το νο2 στην ομάδα. Αρχικά δίπλα στον Nelson Piguet και εν συνεχεία στον Martin Brundle. Την ίδια χρονιά, η Ford λάνσαρε το Escort Cosworth. Το αυτοκίνητο όπου είχε εναποθέσει όλες τις ελπίδες, ώστε να τερματίσει μια δική της αφλογιστία 13 ετών στο WRC.
Δείτε ακόμα: Διαφήμιση Toyota Supra του ’93 βαστάει μέχρι σήμερα!
Ήταν το 1979 όταν το «Μπλε Οβάλ» κατακτούσε τελευταία φορά με εργοστασιακή συμμετοχή πρωτάθλημα, κάνοντας μάλιστα το νταμπλ (Οδηγών-Κατασκευαστών) με τον Bjorn Waldegard και το Escort RS1800. Ο τίτλος του Ari Vatanen, 2 χρόνια αργότερα, είχε επιτευχθεί με την ιδιωτική συμμετοχή της Rothmans Rally Team, με το Escort RS1800 να τερματίζει στην τρίτη θέση των Κατασκευαστών, πίσω από τα Talbot Sunbeam Lotus και Datsun Violet GT.
Για το προμοτάρισμα του ελπιδοφόρου της project, λοιπόν, κανονικά θα ταίριαζε ένας οδηγός της Ford από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Παρόλο που στις τάξεις της είχε τον 2 φορές πρωταθλητή Miki Biasion, το γεγονός ότι είχε κατακτήσει μεν σερί τίτλους αλλά με τη Lancia (1988,1989), λειτούργησε αποτρεπτικά. Πέρα από τον Ιταλό, εκ των υπολοίπων 6 που συμμετείχαν το ’92 με Sierra Cosworth, ο επόμενος πιο γνωστός ήταν ο Francois Delecour. Οπότε, για λόγους αναγνωρισιμότητας και ντόρου, επιστρατεύτηκαν οι πιλότοι της F1. Ιδανική επιλογή θα ήταν ο Brundle, όμως αρνήθηκε το πρόμο καθώς το είδε σαν αγγαρεία! Οπότε αναγκαστικά, πήρε την θέση του ο Schumacher.
Δείτε επίσης: Όταν ο Senna έστυβε το Honda NSX (+video)
Ο τελευταίος έφερε αρκετό γούρι στο Escort Cosworth, που στην πρώτη του σεζόν στο WRC πήρε 4 νίκες και σημείωσε 11 παρουσίες στο βάθρο. Όμως, είχε την ατυχία να πέσει πάνω στον συνδυασμό Toyota Celica GT-Four – Juha Kankkunen, τερματίζοντας στη 2η θέση τόσο στο Κατασκευαστών, όσο και το Οδηγών (με τον Delecour). Τελικώς, η ξηρασία τίτλων της Ford ξεπέρασε αυτή της Ferrari, καθώς χρειάστηκε να περάσουν άλλα 14 χρόνια (συνολικά 27) για να σηκώσει την κούπα στους Κατασκευαστές το 2006, με το Focus WRC.
Εκτός του Cosworth, δε, ο πολυνίκης της Formula 1 (αν και σύντομα θα τον ξεπεράσει ο Lewis Hamilton, μόλις μία νίκη πίσω βρίσκεται – 90 με 91) ανέλαβε την προώθηση και του Escort Cabrio!
Διαβάστε επίσης: Θυμάστε όταν το Toyota Yaris έδινε ρεύμα σε UFO;
