GT-R δεν είναι μόνο το Nissan εκεί έξω, ασχέτως αν μεσολαβεί παύλα ή κοινό στην ονομασία. Η M3 έχει φορέσει τα τρία γράμματα σε αγωνιστική μορφή, αλλά και στην εξαιρετικά σπάνια της πολιτικής E46 GTR (μόλις 10 κατασκευάστηκαν). Πολύ πιο προσιτή και υλοποιήσιμη η εκδοχή της Manhart, που βασίζεται στη σημερινή Competition.
Εξωτερικά, ο κλασικός -για αυτοκίνητο του Γερμανού βελτιωτή- χρωματικός συνδυασμός μαύρου-χρυσαφί δίνει τη θέση του σε εκείνον του ανθρακί-ασημί, με τις χαρακτηριστικές λωρίδες στη δεύτερη απόχρωση και τις ζάντες των 21 ιντσών, σε ελαστικά 265/30 και 305/25 εμπρός-πίσω, στην πρώτη. Το αεροδυναμικό πακέτο από ανθρακονήματα (splitter εμπρός, πλαίνές ποδιές, διαχύτης και αεροτομή πίσω), η επικάλυψη carbon στις απολήξεις της εξάτμισης και η χαμηλωμένη ανάρτηση της KW με ελατήρια H&R ολοκληρώνουν το πιο απειλητικό look, προϊδεάζοντας για τα τεκταινόμενα κάτω από το καπό.
Εκεί όπου ο 3.0λιτρος εν σειρά εξακύλινδρος twinturbo διαθέτει νέο εγκέφαλο και αναβαθμισμένο σύστημα εξαγωγής, στέλνοντας πλέον 650 ίππους και 800 Nm ροπής (από 510 ίππους και 650 Nm της M3 Competition). Επιδόσεις δεν ανακοινώνονται, όμως προφανώς η επιτάχυνση της MH3 GTR δεν θα έχει σχέση με τα 3,9 δλ. της πισωκίνητης Competition (3,6 δλ. η τετρακίνητη) για τα 100 χλμ./ώρα από στάση, ενώ θεωρείται δεδομένο πως ο κόφτης των 250 χλμ./ώρα ανήκει στο παρελθόν. Μια πολύ καλή πρόβλεψη θα τοποθετούσε το 0-100 χλμ./ώρα στα 3,6 δλ. για την πισωκίνητη και κοντά στα 3,0 δλ. (μπορεί και αρκετά ταχύτερα, κρίνοντας από το πόσο έχει μετρηθεί η M4 Competition xDrive) για την τετρακίνητη, καθώς το πακέτο προσφέρεται για αμφότερες τις εκδόσεις.
