Δοκιμή Toyota Aygo 1.0 (2005 – 2009)

Το πρώτης γενιάς Toyota Aygo λανσαρίστηκε το 2005 και -όπως το νέο μοντέλο- αποτελούσε προϊόν συνεργασίας με τον όμιλο PSA (Citroen C1 και Peugeot 107), ενώ κατασκευαζόταν στην στην πόλη Κολίν της Τσεχίας στα πλαίσια της κοινοπραξίας TPCA (Toyota Peugeot Citroen Czech SA). To Aygo ανανεώθηκε το 2009 και το 2012 (δείτε εδώ τη δοκιμή του) και το 2014 αντικαταστάθηκε από το δεύτερης γενιάς Aygo.

Οικονομικός και σπιρτόζικος κινητήρας

Ο κινητήρας του 1.0 λτ. του Aygo, προέρχεται από την Daihatsu και είναι 3κύλινδρος, 12βάλβιδος, με σύστημα μεταβλητού χρονισμού των βαλβίδων (VVT-i). Οι 68 ίπποι που αποδίδει προσφέρουν πολύ καλές επιδόσεις, καλή ελαστικότητα και τράβηγμα ειδικά από τις μεσαίες στροφές και άνω όπου αποδίδεται και η ροπή (93 Nm/3.600 σ.α.λ.). Ο παραγόμενος θόρυβος γίνεται αισθητός στο εσωτερικό, όπως και η τραχύτητα, γεγονός το οποίο χαρακτηρίζει τα 3κύλινδρα μοτέρ. Τέλος, το 5τάχυτο κιβώτιο έχει σχετικά αραιή διάταξη προς όφελος της οικονομίας σε καύσιμο, ενώ η αίσθηση του επιλογέα ικανοποιεί στις συχνές εναλλαγές.

Ευέλικτο και σταθερό στο δρόμο

Το προγενέστερο Aygo είναι φιλικό στην καθημερινή χρήση, κινείται εύκολα στους γεμάτους κίνηση δρόμους χάρη και στο μικρό του μήκος (3.405 χλστ.) και παρκάρεται εύκολα. Στους επιτόπιους ελιγμούς εκτιμάται ιδιαίτερα από τον οδηγό το ελαφρύ τιμόνι με τις 3,3 στροφές από άκρη σε άκρη, καθώς και η μικρή ακτίνα στροφής των 4,73 μ. Από πλευράς άνεσης η ανάρτηση αμβλύνει  με ικανοποιητικό τρόπο τις ανωμαλίες των δρόμων χωρίς να μεταφέρει έντονο θόρυβο και κραδασμούς. Στον αυτοκινητόδρομο, το Aygo είναι σταθερό ακόμα και στην τελική του ταχύτητα, ενώ στις στροφές οι κλίσεις του αμαξώματος είναι λογικές και τα όρια πρόσφυσης τίθενται κυρίως από τα στενά ελαστικά. Το τιμόνι αν και σχετικά ελαφρύ προσφέρει θετική αίσθηση.

Εσωτερικό με μέτρια ποιότητα και χώρους

Στο καμπύλο ταμπλό του Aygo περισσότερο αισθητικό ενδιαφέρον συγκεντρώνουν τα χειριστήρια του συστήματος εξαερισμού με το ημιδιάφανο κεντρικό τμήμα και το ταχύμετρο με το λευκό φόντο. Το προαιρετικό στροφόμετρο που είναι τοποθετημένο αριστερά και πιο ψηλά από το ταχύμετρο χρειάζεται ένα διάστημα προσαρμογής από τον οδηγό, ο οποίος όμως, θα εξοικειωθεί γρήγορα με τις θέσεις των επιμέρους διακοπτών και δεν θα δυσκολευτεί να βρει τη κατάλληλη θέση οδήγησης, χάρη και στην δυνατότητα ρύθμισης του τιμονιού καθ’ύψος. Ωστόσο, τα εμπρός καθίσματα με το ενιαίο προσκέφαλο και τη μέτρια πλευρική στήριξη, η απουσία χειρολαβών οροφής και οι ψηλά τοποθετημένες ζώνες ασφαλείας χωρίς ρύθμιση καθ’ύψος, δεν εξυπηρετούν. Ποιοτικά γίνεται άμεσα ορατή η λιτότητα, όπως είναι οι ακάλυπτες επιφάνειες στις πόρτες στο χρώμα του αμαξώματος και τα σκληρά πλαστικά τμήματα τα οποία δείχνουν φθηνά κυρίως στις πόρτες. Όσον αφορά τους χώρους, μπροστά είναι άνετο, όχι όμως και πίσω με το περιορισμένο χώρο για τα πόδια και ύψος. Πολύ μικρός (139 λίτρα) και με ψηλό κατώφλι φόρτωσης είναι ο χώρος αποσκευών.

(+) Σχεδίαση, κινητήρας, επιδόσεις, κατανάλωση, οδική συμπεριφορά, ευελιξία

(-) Ποιότητα φινιρίσματος, πίσω παράθυρα που ανοίγουν μόνο προς τα έξω, πολύ μικρό πορτ μπαγκάζ