Επέτειος 50 ετών από την πρώτη νίκη του Mini στο Ράλι Μόντε Κάρλο

Πέρασαν 50 χρόνια από τότε που μία από τις πιο συναρπαστικές νίκες σημειώθηκαν στην ιστορία του διεθνούς μηχανοκίνητου αθλητισμού. Στις 21 Ιανουαρίου  1964, το Mini Cooper S κέρδισε για πρώτη φορά στο Ράλι Μόντε Κάρλο. Την έκπληξη έκανε το δίδυμο από τη Βόρειο Ιρλανδία, και συγκεκριμένα ο Patrick (“Paddy”) Hopkirk με συνοδηγό τον Henry Liddon, αμφισβητώντας την υποτιθέμενη υπεροχή σημαντικά ισχυρότερων αντιπάλων με το μικρό τους Βρετανικό αυτοκίνητο. Η αψεγάδιαστη συμπεριφορά του στους επαρχιακούς δρόμους και τα ορεινά περάσματα, στον πάγο και το χιόνι, στις κλειστές στροφές και στις απότομες κλίσεις καθιέρωσαν το ‘φονέα των γιγάντων’ στην καρδιά του κοινού και στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Πραγματικά, η κυριαρχία του κλασικού Mini στο Ράλι Μόντε Κάρλο συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, με τους Φινλανδούς team-mates του Hopkirk, Timo Mäkinen και Rauno Aaltonen να προσθέτουν δύο ακόμα νίκες γενικής κατάταξης -το 1965 και 1967- στη συλλογή του Βρετανού κατασκευαστή.

Σήμερα ήδη στην ηλικία των 80 ο Paddy Hopkirk και τα μάτια του εξακολουθούν να λάμπουν κάθε φορά που θυμάται τις αρετές του ένδοξου αυτοκινήτου: «Αν και το Mini ήταν απλά ένα μικρό αυτοκίνητο τεχνικά είχε πολλά πλεονεκτήματα. Οι μικρές διαστάσεις του σε συνδυασμό με το σύστημα εμπρόσθιας κίνησης (FWD) και τον εγκάρσια τοποθετημένο κινητήρα  αποτελούσαν μεγάλο πλεονέκτημα στους στενούς και κακοτράχαλους δρόμους. Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί είχαμε το κατάλληλο αυτοκίνητο την κατάλληλη εποχή και το timing ήταν μοναδικό.»

Ο θρίαμβος του κλασικού Mini στο Μόντε δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση και εξυμνήθηκε από τους οπαδούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού ανά τον κόσμο. Αλλά αυτή η επιτυχία δεν ήρθε ξαφνικά: το μικρό αυτοκίνητο που εξέλιξε ο Alec Issigonis, τότε Αναπληρωτής Τεχνικός Διευθυντής της British Motor Corporation, είχε μία έμφυτη κλίση στους αγώνες από τότε που γεννήθηκε. Το πρώτο άτομο που επεσήμανε αυτό το ταλέντο ήταν ο John Cooper. Ο σχεδιαστής του σπορ αυτοκινήτου ήταν η κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία μιας ισχυρότερης έκδοσης. Το  Mini απέδιδε μόλις 34 hp όταν λανσαρίστηκε, αλλά το σύστημα εμπρόσθιας κίνησης FWD, το χαμηλό βάρος, το φαρδύ μετατρόχιο και το σχετικά μακρύ μεταξόνιο το έκαναν ένα εξαιρετικά ευέλικτο τετραθέσιο που προετοίμασε το δρόμο για τους μελλοντικούς θριάμβους στις πίστες και τους αγώνες ράλι.