Οι κατασκευαστές εδώ και χρόνια δείχνουν ξεκάθαρα την προτίμησή τους στο αυτόματο κιβώτιο. Σποραδικά γίνονται κάποιες κινήσεις υπέρ της παράδοσης, με λανσαρίσματα χειροκίνητων sportscars (συχνότερα) και supercars (σπανιότατα). Η Toyota με τη Supra, για παράδειγμα. Δέχτηκε σφοδρές κριτικές και τελικά εξέλιξε έκδοση με μηχανική μετάδοση, παρότι η αδελφή BMW Z4 M40i δεν έχει τέτοιο κιβώτιο. Δύσκολη, κοστοβόρα και χρονοβόρα διαδικασία, αλλά αποθεωτική από το κοινό. Το αυτόματο, όμως, δεν θέλει παρά μια κόντρα για να δείξει τα προσόντα του. Και ένα Nissan Silvia για αντίπαλο, με 100 άλογα παραπάνω.
Το carwow έθεσε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων στο επίμαχο ζήτημα, της σύγκρισης μεταξύ σύγχρονων και παλαιότερων (ιδίως από τα 90’s) σπορ κατασκευών. Το Silvia κλασικά βελτιωμένο, με τον SR20DET υπερκυβισμένο στα 2.2 λίτρα, αναβαθμισμένο παντού και με απόδοση 700 ίππων να τροφοδοτεί τους πίσω τροχούς, μέσω 6τάχυτου χειροκίνητου κιβωτίου. Η σημερινή Supra στην απέναντι γωνία, επίσης βελτιωμένη, με τον 3.0λιτρο εξακύλινδρο εν σειρά twinturbo στα 600 άλογα και 8τάχυτη αυτόματη μετάδοση, που συνοδεύεται από launch control. Το μοτίβο υπέρ της αρχίζει να ολοκληρώνεται, σωστά;
Απολύτως, αν το ζητούμενο είναι το 400άρι και η εκκίνηση από στάση. Τα ηλεκτρονικά κοντρολάρουν το σπινάρισμα, το 8άρι «εκτελεί» στις αλλαγές και η Supra περνάει τη γραμμή του τερματισμού σχεδόν 1 δλ. ταχύτερα από το Silvia. Στις ρεπρίζ όμως, τα 90’s και η μηχανική μετάδοση παίρνουν την εκδίκησή τους. Κι όχι μια φορά, αλλά τέσσερις! Η «Σιλβή» πήρε όλες τις μάχες εν κινήσει, ανοίγοντας σε κάποιες περιπτώσεις διαφορά άνω των 2-3 καροτσών!
