H δεκαετία του 90 στιγματίστηκε από τις φιγούρες των hot hatches. Πιο ξεχωριστή μεταξύ θρύλων, εκείνη ενός μπλε με χρυσαφί ζάντες και τον πίσω εσωτερικό τροχό συνήθως στον αέρα. Το Renault Clio Williams σχεδιάστηκε για να γιορτάσει την κυριαρχία των Williams-Renault στη Formula 1, αλλά πέτυχε να γίνει ένα τετράτροχο ίνδαλμα και ένα από τα πιο καλοστημένα αυτοκίνητα όλων των εποχών.
Παρά την παρουσία του ονόματος «Williams» στις πόρτες, οι Άγγλοι δεν είχαν καμία ανάμειξη στην εξέλιξη ή κατασκευή του αυτοκινήτου, με το σύνολο του project να αποτελεί έργο της Renault Sport. Ως βάση επιλέχθηκε το 16S, με τον 1.800άρη 16βάλβιδο F7P των 137 ίππων. Πέρα από την εορταστικό σκοπό, η Renault ήθελε επίσης την homologation για το Group A του WRC. Η διαδρομή των εμβόλων αυξήθηκε στα 93 χλστ. από 83,5, ενώ και η διάμετρος άνοιξε ελαφρά (82,7 χλστ. από 82). Η κεφαλή ανασχεδιάστηκε, τοποθετήθηκαν μεγαλύτερες βαλβίδες, ξηρό κάρτερ, εκκεντροφόροι με πιο επιθετικό προφίλ και ανασχεδιασμένες πολλαπλές εισαγωγής/εξαγωγής. Το αποτέλεσμα ήταν ο F7R: ένα τετρακύλινδρο σύνολο 1.998 κ.εκ. (από 1.764 του F7P), με απόδοση 150 ίππων στις 6.100 σ.α.λ. και 175 Nm ροπής στις 4.500 σ.α.λ.
Αλλαγές υπήρχαν και στο στήσιμο, με αναθεωρημένο λόγο ελατηρίων/αμορτισέρ, φαρδύτερο εμπρός μετατρόχιο και μεγαλύτερα ψαλίδια βάσης για τα ΜακΦέρσον. Οι χρυσαφί 15άρες της Speedline και τα ελαστικά 185/55 γέμιζαν τους φουσκωμένους θόλους, χαρίζοντας ένα μοναδικό παράστημα στο Williams – μαζί φυσικά με το χαρακτηριστικό Metallic Sports Blue χρώμα και τον αεραγωγό στο καπό.
Το Clio Williams ήταν μια κανονική «μηχανή τιμωρίας», καθώς από 3,71 μέτρα μήκους μπορούσε να βγει «βούρδουλας» διπλάσιου μεγέθους. Ο εκρηκτικός Γάλλος ήθελε μόλις 7,8 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα και έφτανε μέχρι τα 215 χλμ./ώρα τελικής, έχοντας παράλληλα τη μοναδική ικανότητα να καταδικάζει πολύ ισχυρότερους αντιπάλους σε δρόμους με στροφές. Μόλις 2.500 κατασκευάστηκαν, όσο κι αν οι ρέπλικες προσπάθησαν να μιμηθούν εμφανισιακά και μηχανικά το αυθεντικό. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να ανεβάσουν ακόμα περισσότερο τις τιμές των ορίτζιναλ, τα οποία πλέον πωλούνται για περισσότερες από 30.000 ευρώ!
Αυτό που βλέπουμε έρχεται από το 1994 και τη Μεγάλη Βρετανία, όπου κατέληξαν όλα κι όλα 390 κομμάτια. Η κατάσταση δεν χρειάζεται άλλο σχόλιο, πέρα από αυτό που τη χαρακτηρίζει επιπέδου καινούργιας. Το υπ’ αριθμόν 180 Clio Williams βγήκε πρόσφατα από πλήρες πρόγραμμα αναπαλαίωσης, διάρκειας 2.000 ωρών. Ακόμα και το εργοστασιακό κασετόφωνο της Phillips αναπαλαιώθηκε, δείγμα της προσοχής στη λεπτομέρεια. Κάπως έτσι, και παρά τις 129.417 μίλια (208.277 χλμ.) του κοντέρ, αν και μετά το restoration έχει μόλις 3.200 μίλια (5.150 χλμ.), η τιμή που εκτιμάται ότι θα πιάσει στη δημοπρασία κυμαίνεται μεταξύ 30.000 και 35.000 λιρών (33.620-39.219 ευρώ).
