Ακούμε από πολύ κόσμο όταν αναζητά μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, να θέτει όριο τις 100.000 χλμ. Ένα ψυχολογικό φράγμα που μοιάζει με αυτά των τιμών, όπου τα 9,99 ευρώ φαίνονται τόσο καλύτερα από τα 10, για παράδειγμα. Προφανέστατα, δεν σημαίνει πως ένα μοντέλο με 99.000 χλμ. είναι «βιτρίνα» και ένα με 101.000 χλμ. «σαπάκι». Αλλά στις πεποιθήσεις πολλών, οι 100.000 χλμ. οριοθετούν το βεληνεκές της αντοχής ενός τετράτροχου.
Για την ακρίβεια, της καλής του κατάστασης. Το μυαλό κάνει αυτόματα τον συνειρμό πως ένα τετράτροχο με 200.000 χλμ. έχει τραβήξει περισσότερα στη ζωή του, από ένα με 100.000. Κάτι που, καθαρά αριθμητικά, ισχύει. Ο χρυσός κανόνας των μεταχειρισμένων, όμως, θέλει τον υποψήφιο αγοραστή να κοιτάζει πρώτα από όλα τη συντήρηση και τον πρότερο βίο. Ένα καλοσυντηρημένο Toyota Corolla με 250.000 χλμ. αποτελεί σαφώς καλύτερη επιλογή από μια «σκισμένη» Celica T-Sport 120.000 χλμ., εκ των οποίων τα περισσότερα έχουν γίνει στους κόφτες. Οπότε βάσει κοινής λογικής, το ψυχολογικό όριο των 100.000 χλμ. δεν λέει απολύτως τίποτα.
Κάτι που πιστοποιούν και οι αναφορές των ίδιων, των ιδιοκτητών. Μια έρευνα που έγινε στη Ρωσία, εστίασε στα διαστήματα που αναφέρουν προβλήματα οι κάτοχοι αυτοκινήτων, ξεκινώντας κάτω από τις 30.000 χλμ. και φτάνοντας μέχρι τις +150.000 χλμ. Οι ερωτηθέντες ήταν άντρες και γυναίκες, ηλικίας από 20 μέχρι 55 ετών, με αυτοκίνητα στην κατοχή τους. Το μόνο που είχαν να κάνουν, ήταν να αναφέρουν στις πόσες χιλιάδες χιλιομέτρων άρχισαν να εμφανίζονται «σύννεφα» στις σχέσεις τους με τα οχήματα. Και τα αποτελέσματα καταρρίπτουν το σκεπτικό των 100.000 χλμ., πανηγυρικά.
Τα λιγότερα προβλήματα αναφέρονται μέχρι τις 30.000 χλμ., όπου μόλις το 8% δήλωσε πως αντιμετώπισε κάποιου είδους δυσλειτουργία. Λίγο παραπάνω, στο 11%, κυμάνθηκαν οι αναφορές για ζητήματα στις 30.000-40.000 χλμ. Κάπου εδώ, τελειώνει το «όνειρο» των 100.000 χλμ. Από τις 50.000 μέχρι τις 100.000 χλμ. ανέφερε προβλήματα το 23% των ερωτηθέντων, εμφανίζοντας υπερδιπλάσιο ποσοστό εν συγκρίσει με όσα βλέπουμε έως τις 40.000 χλμ.! Το μεσοδιάστημα 100.000-150.000 παρουσιάζει μια μικρή βελτίωση, απασχολώντας λειτουργικά το 22%, ενώ πάνω από τις 150.000 χλμ. το ποσοστό αναφοράς βλαβών αυξάνεται στο 24%. Βλέπουμε, δηλαδή, πως το φλέγον διάστημα 50.000-100.000 (που συνήθως εννοούν όσοι λένε «κάτω από 100.000 χλμ. να έχει») εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό ζημιών.
Παρόλα αυτά, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Το 29% των Ρώσων αναζητά αυτοκίνητα με ακριβώς αυτό το χιλιομετρικό διάκενο (50.000-100.000 χλμ. δηλαδή)! Το 27% είναι στο σωστό δρόμο, ψάχνοντας μεταξύ 30 και 50 χιλιάδων χλμ., ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ένα 32% έχει «συναναστραφεί» με γυρισμένα κοντέρ.
