Ο τρόπος που κάθεται ο οδηγός στο κάθισμα, ξεφεύγει από τα στενά όρια της άνεσης και της εύφορης παραμονής στο αυτοκίνητο. Η σωστή θέση οδήγησης διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην ασφάλεια, καθώς αν ο άνθρωπος πίσω από το τιμόνι δυσκολεύεται να επιτελέσει το έργο του -είτε μιλάμε για ορατότητα, είτε για δυσκολία στον χειρισμό του τιμονιού, είτε για αυτόν των πεντάλ- η πορεία ξεκινάει με χάντικαπ ενεργητικής ασφάλειας. Μπορεί να μην είναι επιστήμη, όμως η βέλτιστη ρύθμιση του καθίσματος προϋποθέτει αρκετή ενασχόληση.
Θέση καθίσματος:
Καθόμαστε με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε η λεκάνη να εφάπτεται στην πλάτη του καθίσματος. Κατόπιν ρυθμίζουμε την απόσταση ανάμεσα στο κάθισμα και τα πεντάλ έτσι, ώστε τα πόδια να είναι ελαφρώς λυγισμένα και ποτέ τεντωμένα ή να ακουμπούν με τις μύτες τα πεντάλ μέχρι το τέρμα. Ρυθμίζουμε τη γωνία κλίσης της πλάτης του καθίσματος έτσι, ώστε να μπορούμε να φτάνουμε εύκολα στο τιμόνι με τους αγκώνες ελαφρά λυγισμένους, σχηματίζοντας ορθή γωνία 90 μοιρών. Κρατάμε την πλάτη μας πάνω σε εκείνη του καθίσματος, αποφεύγοντας το καμπούριασμα. Απαγορεύεται η «ξαπλωτή» θέση της πλάτης του καθίσματος, καθώς προκαλεί υπνηλία και δεν διευκολύνει τον έλεγχο του τιμονιού και των διαφόρων χειριστηρίων. Επιπλέον, αδειάζουμε τις τσέπες. Εκτός του ότι τα αντικείμενα σε παντελόνια και μπουφάν αυξάνουν τον όγκο και παραπλανούν τη σωστή εύρεση θέσης, ελλοχεύει ο κίνδυνος να πέσουν και να αποσπάσουν την προσοχή του οδηγού.
Ρύθμιση ύψους του καθίσματος:
Ρυθμίζουμε το ύψος του καθίσματος τόσο ψηλά, ώστε να έχουμε καλή ορατότητα προς όλες τις πλευρές. Ανάμεσα στο κεφάλι και την επένδυση της οροφής πρέπει να υπάρχει απόσταση τουλάχιστον μιας παλάμης, εφόσον το επιτρέπει το ύψος του οδηγού.
Προσκέφαλα:
Η μέση του προσκέφαλου πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον στο ύψος των ματιών και των αυτιών. Ιδανικά, η άκρη του μαξιλαριού θα πρέπει να έρχεται σε ευθεία με το τριχωτό της κεφαλής. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό στην περίπτωση μικρόσωμων οδηγών, το πηγαίνουμε στην χαμηλότερη θέση ή στην ψηλότερη για τους πολύ ψηλούς οδηγούς.
Ρύθμιση τιμονιού:
Σε όλα σχεδόν τα αυτοκίνητα το τιμόνι ρυθμίζεται καθ’ ύψος. Το φτιάχνουμε σε τέτοιο ύψος, ώστε αφενός να μπορούμε να βλέπουμε όλες τις ενδείξεις στον πίνακα οργάνων, αφετέρου να τον αγγίζουμε με τα δάχτυλά μας πάνω από το τιμόνι. Αν ρυθμίζεται και σε απόσταση, τοποθετούμε το τιμόνι σε τέτοιο σημείο που να σχηματίζουν ορθή γωνία οι αγκώνες. Φυσικά, έχουμε πάντα και τα δυο χέρια πάνω του, στη θέση «9 και 15».
Ζώνη ασφαλείας:
Ρυθμίζουμε το ύψος της ζώνης σε τέτοια θέση, ώστε να περνάει διαγώνια από τον ώμο και όχι το λαιμό. Διαφορετικά, πέρα από την ενόχληση, μπορεί να μας πνίξει σε δυνατό φρενάρισμα ή ακόμα χειρότερα, σε περίπτωση σύγκρουσης που θα τη μαζέψει και ο προεντατήρας. Στις εγκύους η ζώνη πρέπει να περνά όσο το δυνατόν πιο χαμηλά στη λεκάνη, για να μην ασκεί πίεση στην κοιλιά.
Προσοχή!
- Δεν καθόμαστε σε πάρα πολύ κοντινή απόσταση από το τιμόνι, για να μπορέσει ο αερόσακος να ανοίξει με ασφάλεια.
- Ποτέ δεν ρυθμίζουμε καθίσματα ή τιμόνι ενώ οδηγούμε, γιατί μπορεί να μετακινηθούν ανεξέλεγκτα και να χάσουμε τον έλεγχο του αυτοκινήτου.
- Το αυτονόητο: δεν πάμε ούτε μέχρι το περίπτερο χωρίς να δέσουμε τη ζώνη ασφαλείας πριν ξεκινήσετε. Σε περίπτωση που δεν το κάνουμε και ενεργοποιηθεί ο αερόσακος, αντί να μας σώσει θα μας τραυματίσει.
