Τα παλιά 4×4 δεν αστειεύονται εκτός δρόμου. Όσα ηλεκτρονικά κι αν έχουν τα καινούργια SUV, όσα συστήματα, όση δύναμη και τεχνολογία, την προσήλωση στο καθήκον των «παλαίουρων» δεν μπορούν από φύσει τους να την έχουν. Πολύ απλά, γιατί αυτοκίνητα σαν το UAZ 469 σχεδιάστηκαν αποκλειστικά με μια δουλειά κατά νου: να μη σταματάνε πουθενά, ασχέτως μορφολογίας και κατάστασης εδάφους.
Οι Ρώσοι του Garage54 γνωρίζουν καλύτερα από όλους τις αρετές των αυτοκινήτων τους, βάζοντας ένα ψυχροπολεμικό όχημα από το 1972 να ανταγωνιστεί το απείρως πιο σύγχρονο Hummer H2. «Ρωσία εναντίον Αμερικής», κοινώς, για άλλη μια φορά. Αν ρίξουμε μια ματιά στα χαρακτηριστικά, ή ακόμα και την εικόνα, των δυο τετράτροχων, καταλαβαίνουμε πως δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικά: μικρό, λιτό, απέριττο και «ελλιποβαρές» (2.5άρης τετρακύλινδρος 77 ίππων και 167 Nm στο μηχανοστάσιο) το UAZ, «νταμάρι», πληθωρικό και πανίσχυρο (6.0 V8 330 ίππων και 495 Nm) το Hummer. Όπως έχουμε δει πολλάκις, όμως, το μέγεθος και τα άλογα είναι τα τελευταία που μετράνε στα κατσάβραχα, τα δάση και τις λάσπες.
Η απλότητα στην κατασκευή του UAZ, κρατάει το βάρος στην περιοχή του 1,5 τόνου. Βάλτε σε αυτό το μικρό μεταξόνιο (2,38 μέτρα) και την πλούσια απόσταση από το έδαφος (300 χλστ.), σε συνδυασμό με τα τρία μπλοκέ και το βοηθητικό κιβώτιο, κι έχετε τη συνταγή της απόλυτης επιτυχίας εκτός δρόμου. Δεν σπάει, δεν χαλάει, δεν κολλάει και από παντού περνάει ο Ρώσος, τη στιγμή που ο «ντουλάπας» Αμερικανός χάνει πολύτιμο χρόνο και ακόμα πιο κρίσιμη φόρα σε περιπτώσεις όπου χρειάζεται να σταματήσει και να βάλει όπισθεν, προκειμένου να ολοκληρώσει έναν ελιγμό. Το μεγάλο μεταξόνιο (3,11 μέτρα) και η μικρότερη απόσταση από το έδαφος (255 χλστ.) σημαίνουν πως το H2 βρίσκει πιο εύκολα με την κοιλιά, ενώ οι 3 τόνοι του βάρους βυθίζουν πανεύκολα τους τροχούς στις σαθρές επιφάνειες. Σε τέτοιο σημείο, δε, ώστε το Hummer κόλλησε και χρειάστηκε τη βοήθεια του UAZ για να βγει από τις λάσπες!
