Η συντριπτική πλειοψηφία αγγελιών ή δημοπρασιών με super/hypercars που βλέπουμε, αφορούν αυτοκίνητα με ελάχιστα χιλιόμετρα. Κατά το κλασικό «κλειδώνω στο γκαράζ-εξαργυρώνω σε τιμή» σκεπτικό των ιδιοκτητών, όπου κατασκευές σαν τη Ferrari Enzo αντιμετωπίζονται ως επένδυση. Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι, που αγοράζουν τέτοια ονειρικά αυτοκίνητα για να κάνουν το αυτονόητο: να τα οδηγούν.
Η συγκεκριμένη Rosso Corsa ανήκει στην περήφανη μειοψηφία, που όντως έχει λερώσει τα λάστιχά της σε δρόμο και πίστα. Μια από τις μόλις 111 που εισήχθησαν στην Αμερική, σε παγκόσμιο σύνολο 400, έχει διατηρηθεί σε κατάσταση βιτρίνας. παρά τις πάνω από 27.000 χλμ. του κοντέρ. Υπό κανονικές συνθήκες, βέβαια, μια τέτοια ένδειξη είναι ελάχιστη για αυτοκίνητο 21ετίας (του 2003 μοντέλο). Σε αυτοκίνητα κατηγορίας Enzo όμως, είναι σαν να μιλάμε για πολύ ψηλά εξαψήφια νούμερα. Περίπου όσο κόστισε η αντικατάσταση του κινητήρα πριν κάποια χρόνια, λόγω βλάβης. Η Ιταλίδα, δε, είναι και δυο φορές βαμμένη, καθώς ο πρώτος ιδιοκτήτης την πήρε κόκκινη, ο επόμενος την έβαψε μαύρη και ο σημερινός την επανέφερε στα ερυθρά. Να δούμε ο τέταρτος αν θα αλλάξει εκ νέου την «γκαρνταρόμπα».
Πόσο επηρεάζουν όλα τα παραπάνω την τιμή; Ούτε στο ελάχιστο. Η εκτίμηση της δημοπρασίας κάνει λόγο για 3,5-4 εκατ. δολάρια (3,22 – 3,68 εκατ. ευρώ), όσο δηλαδή είχε πωληθεί παλιότερα μια άλλη Enzo με μόλις 568 χλμ.! Άρα αυτή η εμμονή με τα ελάχιστα χιλιόμετρα, τουλάχιστον σε συγκεκριμένα μοντέλα, δεν δείχνει να δικαιώνεται. Να θυμίσουμε πως η Enzo έχει στο κέντρο έναν ατμοσφαιρικό V12 6.5 λίτρων, με απόδοση 660 ίππων στις 7.800 σ.α.λ. και 657 Nm στις 5.500 σ.α.λ., που προσφέρει επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 3,65 δλ., 0-200 χλμ./ώρα σε 9,5 δλ. και τελική 350 χλμ./ώρα.
