Εδώ και χρόνια, η Lancia φυτοζωεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με ένα και μοναδικό μοντέλο, το ηρωϊκό πια Ypsilon, να κρατάει μια παράδοση 115 ετών ζωντανή. Έστω, μετά βίας. Έστω, μόνο στην ιταλική αγορά. Αλλά, ζωντανή. Ευτυχώς για κάθε ρομαντικό και γνώστη της αυτοκίνησης, η εποχή Stellantis επιφυλάσσει ένα ακραιφνώς αισιόδοξο μέλλον για την εταιρία του Βιτσέντζο Λάντσια.
Η αρχή έγινε στις αρχές του έτους, όταν ανακοινώθηκε ο καταμερισμός των 14 μαρκών του Ομίλου. Η Lancia όχι μόνο ήταν ανάμεσά τους (υπήρχε έντονη ανησυχία και φημολογία πως στο συνασπισμό PSA-FCA δεν χώραγε η φίρμα από το Τορίνο), αλλά συγκαταλέγεται στο premium τμήμα της Stellantis. Σήμερα έρχεται το δεύτερο «χτύπημα», με τον διορισμό του Jean-Pierre Ploué ως επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος (o κύριος στα αριστερά, στα δεξιά ο CEO της εταιρίας, Luca Napolitano).
Για να αντιληφθούμε το πόσο σοβαρά παίρνουν Γάλλοι και Ιταλοί το πρότζεκτ «αναγέννηση Lancia», αρκεί να αναφέρουμε πως ο Ploué είναι επικεφαλής σχεδίασης ολόκληρης της Stellantis. Η αρχηγική «πένα» του Ομίλου δηλαδή, αναλαμβάνει προσωπικά τη διαμόρφωση της αυριανής γκάμας για τη Lancia! Τι άλλο γνωρίζουμε για αυτή;
Καταρχάς, επίκειται αντικατάσταση για το Ypsilon. Το αειθαλές σουπερμίνι έχει κλείσει 10 χρόνια παραγωγής, οδεύοντας ολοταχώς για το 11ο. Επίσης, δεν νοείται αναγέννηση μάρκας ή εμπορική πορεία γενικώς, χωρίς SUV ή crossover (το προ τετραετίας rendering του Andrea Bonamore πιο επίκαιρο από ποτέ). Τουλάχιστον ένα μοντέλο της κατηγορίας θα πάρει θέση στη νέα Lancia, αν και πιθανότερο είναι να υπάρχουν δύο. Θα βασίζονται στις επερχόμενες Alfa Romeo Tonale και Brennero, όντας οι πιο πολυτελείς εκδοχές τους. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα (αν τα νέα μοντέλα «πιάσουν» στην αγορά, δηλαδή), τότε θα τεθεί επί τάπητος το σενάριο της επιστροφής για την Delta. Αυτό που μετράει ως στιγμής πάντως, είναι πως μπορούμε πλέον να μιλάμε με ασφάλεια και αισιοδοξία για το μέλλον μιας εκ των πιο αγαπημένων και ιστορικών αυτοκινητοβιομηχανιών.
