Πολλά από τα ατυχήματα και δυστυχήματα που μαστίζουν τους δρόμους, θα είχαν αποφευχθεί απλά και μόνο αν οι ;άνθρωποι στα πηδάλια ήταν ξεκούραστοι. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει σε κάποιο δελτίο πως «ο οδηγός αποκοιμήθηκε στο τιμόνι»; Και δυστυχώς, θα το ακούμε για αρκετό καιρό ακόμα.
Αυτό δείχνει μελέτη του βρετανικού ινστιτούτου IAM Roadsmart, όπου 1 στους 10 ερωτηθέντες παραδέχθηκαν πως έχουν κλείσει τα μάτια τους κατά την οδήγηση, λόγω κόπωσης. Ακόμα υψηλότερη η αναλογία σε όσους δυσκολεύτηκαν να τα κρατήσουν ανοιχτά, με 4 στους 10 να κλείνουν τη θέρμανση, να δυναμώνουν τη μουσική ή να ανοίγουν τα παράθυρα προκειμένου να μείνουν ξύπνιοι! Αν αντιπαραβάλουμε πληθυσμιακά την αναλογία αυτών που αποκοιμήθηκαν στο τιμόνι, μιλάμε για περίπου 4 εκατομμύρια οδηγούς στο Ηνωμένο Βασίλειο!
Το παρήγορο έγκειται στο γεγονός πως περίπου το 1/4 από τους 1.000 ερωτηθέντες έκανε το αυτονόητο και πραγματοποίησε ολιγόλεπτη ή ολιγόωρη στάση, ώστε να ξεκουραστούν και μετά να συνεχίσουν το ταξίδι. Είναι χαρακτηριστικό, έως τρομακτικό όταν αναλογιστείς τις συνέπειες, πως στα 110 χλμ./ώρα ένα όχημα καλύπτει πάνω από 30 μέτρα το δευτερόλεπτο. Ακόμα και 5 δλ. να κλείσουμε τα μάτια μας, δηλαδή, έχουμε ταξιδέψει περισσότερο από 150 μέτρα στα τυφλά – και με αρκετά μεγάλη ταχύτητα.
Για το λόγο αυτό, έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ηλεκτρονικά συστήματα που εστιάζουν στην αντιμετώπιση, αλλά και την πρόληψη τέτοιων καταστάσεων. Λειτουργίες όπως η διατήρηση λωρίδας, η αυτόματη διατήρηση της απόστασης και το αυτόματο φρενάρισμα, δημιουργήθηκαν ακριβώς για να αντιμετωπίζουν καταστάσεις μειωμένης αντίληψης του οδηγού. Αλλά δεν είναι πανάκεια. Οι ιδιότητές τους φτάνουν μέχρι ορισμένες ταχύτητες. Το πλέον αποτελεσματικό μέτρο, αφορά την πρόληψη. Εδώ μπαίνει το σύστημα ανίχνευσης κόπωσης, που ανιχνεύει μέσα από τις κινήσεις στα χειριστήρια (και σε πιο προχωρημένες εκδόσεις, από την κινητικότητα των ματιών) το επίπεδο εγρήγορσης του οδηγού, ειδοποιώντας τον για στάση σε περίπτωση που η κόπωση κριθεί υπερβολική. Επόμενο βήμα, που ήδη εξετάζεται, να ακινητοποιείται το όχημα ή να μην εκκινεί καν, σε περίπτωση που η κατάσταση του οδηγού δεν κρίνεται ως «μάχιμη».
