Οι Ferrari και γενικότερα κατασκευές τέτοιου επιπέδου, θέλουν χέρια. Γνωστή και αναντίρρητη συνθήκη, που παίρνει επιτακτική μορφή κατεπείγοντος στα αυτοκίνητα περασμένων δεκαετιών. Τότε που δεν υπήρχαν ούτε ηλεκτρονικά, ούτε λογισμικά, ούτε προγράμματα λειτουργίας. Τότε, δηλαδή, που δημιουργίες σαν την F40 τιμωρούσαν από το πουθενά.
Οι 478 ίπποι και τα 577 Nm του 2.9 V8 twinturbo δεν έχουν παρά μόνο το σασί, την ανάρτηση, τα λάστιχα και τις ικανότητες του οδηγούν να τα χαλιναγωγούν. Εκτός από την αντικειμενική δυσκολία στην οδήγηση ενός κεντρομήχανου, πισωκίνητου supercar 1.250 κιλών και σχεδόν 500 ίππων, τα αυτοκίνητα των 80’s (και αρκετά των 90’s) απαιτούσαν προσαρμογή και στα αλλόκοτα χαρακτηριστικά απόδοσης. Το lag στις τουρμπίνες ήταν καθημερινό φαινόμενο, όπως και οι βίαιες παροχές ισχύος όταν τελικά σπουλάριζαν οι φτερωτές, αιφνιδιάζοντας τους οδηγούς ή αφήνοντάς τους ξεκρέμαστους μέσα στη στροφή, όταν έπεφταν οι στροφές κάτω από ένα όριο.
Συμπεριφορές που αμφότερες μπορούσαν να οδηγήσουν σε δύσκολες στιγμές. Μια από αυτές έλαβε χώρα στην Ελβετία, σε εκδήλωση ιδιοκτητών υπεραυτοκινήτων, κατά τη διάρκεια ανάβασης. Όπως βλέπουμε στο video, διάφορες Ferrari και Maserati ανέβαιναν τη διαδρομή, με τα πλάνα να μας έρχονται από μια σχετικά κλειστή αριστερή στροφή. Κανένας οδηγός δεν πιέζει, πηγαίνοντας όλοι σε ρυθμό βόλτας. Ακόμα και έτσι, όμως, αν δεν έχεις το νου σου με την F40, μπορεί να καταλήξεις στις μπαριέρες. Το πώς έγινε για τον άτυχο ιδιοκτήτη της συγκεκριμένης, παραμένει άγνωστο. Από το video ακούμε μόνο τον στρίγκλισμα των ελαστικών και τον ήχο από την πρόσκρουση, όμως βάσει της ζημιάς που έγινε μπροστά φαίνεται πως η υποστροφή ήταν η κύρια υπαίτιος για το χτύπημα της F40. Ευτυχώς οι τραυματισμοί αφορούν μόνο το αυτοκίνητο, καθώς οδηγός και συνοδηγός δεν έπαθαν το παραμικρό.
