To 1987 έκανε την εμφάνισή του ένα πειραματικό sportscar 3 λίτρων από την Ιταλία. Το όνομά του ήταν ακριβώς αυτό: ES-30, εκ του «Experimental Sportscar 3.0 litre». Την κατασκευή είχε αναλάβει ο φημισμένος καροσερίστας Zagato και τον σχεδιασμό η Alfa Romeo. Κάπως έτσι εγένετο η Alfa SZ (Sprint Zagato). H εμφάνιση ήταν ρηξικέλευθη για τα δεδομένα της εποχής, χαρίζοντας της το προσωνύμιο «il Mostro», κοινώς «το Τέρας». Για την ακρίβεια, ακόμα και σήμερα, 36 χρόνια μετά την παρουσίασή της (το 1989 εμφανίστηκε επισήμως), το σουλούπι της SZ δεν συναντά αντίστοιχο.
Η συγκεκριμένη συνθήκη ισχύει στο πολλαπλάσιο για την αγωνιστική Trofeo, την ύπαρξη της οποίας γνωρίζουν ελάχιστοι. Η SZ Trofeo κατασκευάστηκε σχεδόν μυστικά από την Alfa Romeo, για τη διεξαγωγή ενιαίου πρωταθλήματος. Ο ακριβής αριθμός των SZ Trofeo που κατασκευάστηκαν παραμένει αδιευκρίνιστος (1.000 κομμάτια η παραγωγή της κανονικής SZ), όμως γνωρίζουμε ότι η θαυμαστή των φωτογραφιών συναρμολογήθηκε πριν το GP του Moνακό, το 1993, και έτρεξε σε υποστηρικτικό αγώνα του κυρίως event (νικητής ο Άιρτον Σένα, με McLaren-Ford). Και μετά την αγωνιστική της καριέρα πάντως, η εν λόγω SZ Trofeo συνέχισε να έχει σχέση με τη Formula 1.
Ο Αντρέα Ντε Άνταμιτς (στην F1 από το 1968 ως το 1973, δεκαετίες στο «κουρμπέτι» ως οδηγός αγώνων) την αγόρασε και τη χρησιμοποιούσε σαν κανονικό αυτοκίνητο, για 10 χρόνια. Η SZ Trofeo μπορεί να είναι εξοπλισμένη με roll cage και σύστημα πυρόσβεσης, αλλά έχει τη δυνατότητα να κυκλοφορεί σε δημόσιους δρόμους. Μετά τον Ντε Άνταμιτς πέρασε στα χέρια Ολλανδού συλλέκτη, ο οποίος επίσης την έβγαζε αρκετά συχνά βόλτα. Κάπως έτσι συγκέντρωσε το κοντέρ γύρω στις 22.000 χλμ., έχοντας περάσει από πίστες όπως το Σπα, το Μουτζέλο και το Red Bull Ring.
Κάτω από το καπό ο 3.0λιτρος V6 «Busso» φέρει τις απαραίτητες αναβαθμίσεις, φτάνοντας την απόδοση στα 255 άλογα (από 210) στις 7.000 σ.α.λ. και τα 300 Nm (από 245) στις 5.600 σ.α.λ.. Για να κελαηδήσει σε νέα χέρια, πάντως, απαιτούνται πολλά λεφτά: 185.000 ευρώ!
