Τα ελαστικά αποτελούν το μοναδικό σημείο επαφής του αυτοκινήτου με το δρόμο και από αυτά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η οδική του συμπεριφορά (σε συνδυασμό με πολλούς ακόμα επιμέρους παράγοντες). Όσο καλή και αν είναι μια ανάρτηση, εάν τα ελαστικά είναι φθαρμένα ή μέτριας ποιότητας, τότε η πρόσφυση είναι μειωμένη, αυξάνεται η απόσταση στο φρενάρισμα, ο θόρυβος κύλισης κ.λπ.
Όλα τα καινούργια ελαστικά θα έχετε παρατηρήσει ότι φέρουν στο πέλμα τους μια αυτοκόλλητη τυποποιημένη ετικέτα. Όλοι αυτοί οι «κώδικες», για όσους δε γνωρίζουν μοιάζουν με… κινέζικα, ωστόσο δείχνουν τις προδιαγραφές του ελαστικού για την κατανάλωση, το φρενάρισμα σε βρεγμένο οδόστρωμα και το θόρυβο κύλισης.
Δείτε ακόμη: Φίλτρο DPF ντίζελ κινητήρων: Αναγέννηση και προβλήματα
Η κατανάλωση καυσίμου συνδέεται με την αντίσταση κύλισης. Με τη μείωση της αντίστασης κύλισης, το ελαστικό καταναλώνει λιγότερο καύσιμο και ταυτόχρονα εκπέμπει λιγότερες ποσότητες CO2. Γι’αυτό πολλά σύγχρονα αυτοκίνητα εφοδιάζονται με ελαστικά χαμηλής αντίστασης κύλισης. Σύμφωνα με την ετικέτα, ένα ελαστικό της κατηγορίας Α εξοικονομεί έως και 0,15 λτ./100 χλμ. καύσιμο από ένα της κατηγορίας G, κάτι που σημαίνει ότι στα 15.000 χλμ. το όφελος είναι 22,5 λτ. καυσίμου.
Η πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα είναι ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ασφαλείας ενός ελαστικού. Ελαστικά με πολύ καλή πρόσφυση στο βρεγμένο προσφέρουν μικρότερη απόσταση φρεναρίσματος. Ενδεικτικά, ένα αυτοκίνητο εξοπλισμένο με τέσσερα ελαστικά με βαθμολογία A μπορεί να φρενάρει μέχρι και κατά 7 μέτρα λιγότερα από ένα άλλο με ελαστικά βαθμολογίας G στην ταχύτητα των 80 χλμ./ώρα.
Δείτε ακόμη: Σωστό ή λάθος να φρενάρεις με τον κινητήρα; (+video)
Ο εξωτερικός θόρυβος που παράγεται από το ελαστικό και μετριέται σε ντεσιμπέλ. Όσο περισσότερες μπάρες έχει η ετικέτα, τόσο πιο πολύ θόρυβο παράγουν τα ελαστικά κατά την κύλισή τους.
Πιο αναλυτικά στοιχεία μπορείτε να δείτε στην σχετική ετικέτα παρακάτω: