Τα τελευταία χρόνια η ακουστική της αναμονής στα φανάρια έχει αλλάξει άρδην. Μαζικοί ήχοι εκκίνησης μοτέρ συνοδεύουν κάθε μετάβαση από κόκκινο σε πράσινο, δείγμα της σχεδόν καθολικής εφαρμογής των συστημάτων start-stop σε μια προσπάθεια για μείωση των τιμών μέσης κατανάλωσης και εκπομπών ρύπων. Αν, όμως, δεν έχουμε τόσο καινούργιο αυτοκίνητο ή έκδοση που να διαθέτει την εν λόγω τεχνολογία, μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας;
Καταρχάς, θα πρέπει να δούμε την αρχή λειτουργίας και τα εξαρτήματα των start-stop. Το σβήσιμο του κινητήρα δεν συνοδεύεται από πλήρη απενεργοποίηση όλων των υπολοίπων λειτουργιών. Το ηχοσύστημα και τα φώτα, για παράδειγμα, παραμένουν ενεργά. Σαν να σβήναμε το μοτέρ χειροκίνητα, δηλαδή, στρίβοντας το κλειδί μέχρι την ανάφλεξη (το «On» στη φώτο). Διαδικασία που, ως γνωστό, «τρώει» τη μπαταρία. Για αυτό και τα μοντέλα με S&S έχουν ενισχυμένες και συνήθως το αναγράφουν. Κάτι που σημαίνει πως αν θέλουμε να αναβοσβήνουμε τον κινητήρα ιδιοχείρως, θα πρέπει να το κάνουμε τελείως. Κίνηση απαγορευτική μακριά από το φως της ημέρας, καθώς θα κλείναμε και τα φώτα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ορατότητα από τους άλλους χρήστες του δρόμου και την ασφάλεια.
Το δεύτερο επίμαχο σημείο, αφορά τη μίζα. Υπό κανονικές συνθήκες, ένας κινητήρας κατά τη διάρκεια ζωής ενός αυτοκινήτου θα ενεργοποιηθεί/απενεργοποιηθεί γύρω στις 50.000 φορές. Η παρουσία συστήματος start-stop, ωστόσο, μπορεί να εκτινάξει τον φόρτο εργασίας μέχρι και στο δεκαπλάσιο! Ήτοι 500.000 «άναψε-σβήσε». Μια συνηθισμένη μίζα θα παρέδιδε πνεύμα πολύ, μα πολύ, νωρίτερα. Για αυτό και όπου υπάρχει ανάλογο σύστημα, το μέγεθος του εκκινητή είναι δυο φορές μεγαλύτερο. Χώρια τα ήπια υβριδικά συστήματα, που επίσης αναπτύσσονται με ραγδαίο ρυθμό και σε πολλές περιπτώσεις αναλαμβάνουν το ρόλο της μίζας. Καταλαβαίνουμε εύκολα, λοιπόν, πως αν προσπαθήσουμε να μιμηθούμε χειροκίνητα την τεχνολογία σε ένα αυτοκίνητο 20ετίας, αρκετά σύντομα θα χρειαστεί να επισκεφτούμε το συνεργείο για τα δέοντα.
Άρα; Είμαστε αναγκασμένοι να «καίμε» καύσιμο στο ρελαντί, εσαεί; Όχι απαραίτητα. Παρότι οι συχνά επαναλαμβανόμενες εκκινήσεις πράγματι επιβαρύνουν μίζα, κουζινέτα, μπαταρία και καταλύτη, αν γνωρίζουμε πως το φανάρι κρατάει πολύ δεν υπάρχει λόγος να μην σβήσουμε το μοτέρ. Υπάρχουν σημεία που το κόκκινο διαρκεί πάνω από 1,5-2 ή και παραπάνω λεπτά, ιδίως σε δρόμους που «εκβάλουν» σε κεντρικές αρτηρίες. Με την προϋπόθεση πως δεν χρειάζεται ο φωτισμός του αυτοκινήτου, δεν υπάρχει πρόβλημα να απ-/ενεργοποιήσουμε τον κινητήρα χειροκίνητα. Εκεί που προκύπτουν τα ζητήματα, είναι όταν το κάνουμε συνεχώς (από φανάρι σε φανάρι, ας πούμε). Παν μέτρον άριστον, συνεπώς, και ουδέν πρόβλημα.
Να σημειώσουμε εδώ πως στα αυτοκίνητα με σύστημα start-stop, δεκάδες αισθητήρες «διαβάζουν» την κατάσταση όλων των επίμαχων εξαρτημάτων. Αν τα δεδομένα από κάποιο το επιβάλλουν, ο κινητήρας μένει ενεργός. Εξ ου και το ανάλογο μήνυμα στον πίνακα οργάνων, που ενημερώνει τον οδηγό (αν και δεν διευκρινίζει κάθε φορά γιατί το start-stop δεν επεμβαίνει).
