Είναι γνωστό πως τα αυτοκίνητα υποβάλλονται σε εκτενείς και σκληρές δοκιμές πριν λάβουν έγκριση για παραγωγή. Χιλιάδες χιλιομέτρων σε κάθε γωνιά του κόσμου, σε ακραίες θερμοκρασίες, υπό αντίξοες συνθήκες και σενάρια ταλαιπωρίας που θα πρέπει να γίνουν ασύλληπτα πράγματα, ώστε να συμβούν στην καθημερινότητα του μέσου οδηγού. Όλα αυτά, πολλαπλασιάστε τα για την κατηγορία των supercars.
Τα υπεραυτοκίνητα, πέρα από τις επιδόσεις και την οδική συμπεριφορά που οφείλουν να διαθέτουν, καλούνται να αντεπεξέλθουν σε καταστάσεις που για ένα κανονικό τετράτροχο φαντάζουν νορμάλ. Το πέρασμα από μια λακκούβα, φερ’ ειπείν, υπό κανονικές συνθήκες μπορεί να κοστίσει το πολύ ένα ψαλίδι. Σε ένα αυτοκίνητο με ελάχιστη απόσταση από το έδαφος και διαδρομή ανάρτησης, όμως, μπορεί να αποβεί καταστροφικό. Το ίδιο και ένας κακοτράχαλος δρόμος ή ένα πεζοδρόμιο. Σε ένα supercar θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν μέχρι κι οι αερόσακοι, μετά από τέτοια συναπαντήματα.
Η Gordon Murray Automotive είναι προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο, υποβάλλοντας το T.50 σε σωρεία βασανιστηρίων προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία όλων των αρμοδίων συστημάτων. Από διέλευση σε πλακόστρωτο με ταχύτητες 60-80 χλμ./ώρα, πρόσκρουση σε λοφίσκο με χαλίκια στα 30 χλμ./ώρα, πέρασμα από λακκούβα και σαμάρι με 40-60 χλμ./ώρα ή από ράγες τρένου με 80 χλμ./ώρα, μέχρι άλμα από ράμπα στα 70 χλμ./ώρα και χτύπημα σε ατσάλινη πλάκα με 30 χλμ./ώρα, το πρωτότυπο XP1 τα έχει βιώσει (και δει) όλα! Δοκιμές που πρωτίστως γίνονται για το καλιμπράρισμα των αερόσακων, προκειμένου να αποφευχθούν μπερδέματα από τους αισθητήρες και λανθασμένη πυροδότηση, αλλά ταυτόχρονα τεστάρουν την αντοχή της ανάρτησης, του δαπέδου, του αμαξώματος και των τροχών.
