Τα supercars σχεδιάζονται και κατασκευάζονται με σκοπό να οδηγούνται. Παίρνεις μια Lamborghini Huracan, ας πούμε; Οι Ιταλοί έχουν γράψει χιλιάδες χιλιόμετρα σετάροντας ανάρτηση/πλαίσιο/φρένα/κινητήρα, προκειμένου το αυτοκίνητο να αποδίδει στο 100% όταν πηγαίνει «τάπα». Το αν ο ιδιοκτήτης χρησιμοποιεί το εκάστοτε μοντέλο όπως πρέπει, δεν είναι στο χέρι του κατασκευαστή. Οι περισσότεροι τα παίρνουν για μόστρα, ενώ δεν λείπουν οι συλλέκτες που τα κλειδώνουν σε γκαράζ για να ανεβαίνει η αξία τους. Ο κάτοχος της συγκεκριμένης Sterrato ευτυχώς, ανήκει στη μειοψηφία.
O Mark McCann είναι ίσως ο μεγαλύτερος λάτρης της Huracan, καθώς η Sterrato είναι η 9η που περνάει από τα χέρια του! Όπως δηλώνει -κι όπως θα δούμε- κάθε Huracan που αγόρασε, την πήρε με την οδήγηση σε καθημερινή βάση κατά νου. Τόσο σαν everyday car, που λένε στην Αγγλετέρα, όσο και ως μέσο απόδρασης από την καθημερινότητα (βλέπε track days). Η Sterrato είναι το πρώτο υπεραυτοκίνητο γενικά, όχι μόνο Lamborghini, που μπορεί να προσφέρει όλα τα παραπάνω συν εκτός δρόμου απολαύσεις. Το θέμα είναι να έχει και οδηγό πρόθυμο, που να θέλει να χαρεί τα προσόντα της.
Η χωμάτινη Huracan μπορεί να πιάσει ρυθμούς αγωνιστικού ράλλυ στο χώμα, να κάνει 0-100 χλμ./ώρα σε 3,4 δλ. (και 3,1 δλ. στην άσφαλτο, βάσει video) πάνω σε τέτοιες επιφάνειες, ακόμα και να φτάσει μέχρι τα 260 χλμ./ώρα πριν να περιοριστεί ηλεκτρονικά! Σημειωτέον, τα WRC της κορυφαίας βαθμίδας (βλέπε Rally1) δεν ξεπερνούν τα 200 χλμ./ώρα. Προφανώς χρειάζεται οδηγός επιπέδου Ogier ή Rovanpera για τέτοιες καταστάσεις, αλλά ακόμα και με πολύ χαμηλότερες ταχύτητες μπορείς να νιώσεις μοναδικά στο τιμόνι της Sterrato. Ατμοσφαιρικός V10 5.2 λίτρων και 610 ίππων να ουρλιάζει στις 8.000 σ.α.λ., σηκώνοντας πίσω του σκόνη, περνώντας μέσα από νερόλακκους και «ζωγραφίζοντας» σε δύσκολα τερέν, είναι εμπειρία πρωτόγνωρη.
Ο McCann θέλει να τη ζήσει στο έπακρο, πηγαίνοντας την τελευταία αμιγώς ατμοσφαιρική Lamborghini στο φυσικό της περιβάλλον και αφήνοντάς τη «αμολητή. Drifts, βουτιές, άλματα, από όλα έχει το μενού. Η Sterrato τα δίνει «πιάτο». Το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη από τον οδηγό.