Πριν αρκετά χρόνια έκαναν την εμφάνισή τους κάποια video, που έδειχναν υπεραυτοκίνητα να κινούνται σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Όχι μόνο βλέπαμε LaFerrari και Enzo να μην κρύβονται σε γκαράζ συλλεκτών, αλλά να ντριφτάρουν στο χώμα σαν Opel Manta του Group B! Σήμερα έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε σε σκονισμένο μοτίβο, τη Ferrari F40.
Πολλές από τις 1.311 που κατασκευάστηκαν, σήμερα βρίσκονται περιορισμένες σε κλιματιζόμενους χώρους στάθμευσης, θυμίζοντας θηρίο στο κλουβί, προκειμένου να ανεβαίνει η μεταπωλητική τους αξία. Μοίρα που στοιχειώνει πολλά κλασικά supercars, στο βωμό του κέρδους και της βιομηχανίας εκατομμυρίων που αφορά τις τάξεις των συλλεκτών. Ευτυχώς, ο κάτοχος της συγκεκριμένης δεν έχει τέτοια κωλύματα. Όχι μόνο δεν κόπτεται για αξία μεταπώλησης, όχι μόνο την οδηγεί, αλλά τη βγάζει και στο χώμα! Κι όταν λέμε «τη βγάζει», εννοούμε την οδηγεί λες και συμμετέχει σε ειδική διαδρομή.
Με σχεδόν 480 ίππους (478) και 577 Nm στον πίσω άξονα, η -κατά τους περισσότερους- καλύτερη Ferrari όλων των εποχών δεν δυσκολεύεται στο ελάχιστο να ποζάρει με χάρη στο χώμα. Από τη στιγμή που η μέγιστη τιμή της ροπής αποδίδεται στις 4.000 σ.α.λ. και αρκετή είναι διαθέσιμη από πιο χαμηλά, δεν χρειάζεται καν να πάει κοντά στη μοκέτα το δεξί πεντάλ. Η μειωμένη πρόσφυση του χώματος και τα διπλά τούρμπο κάνουν τα «γυρίσματα» παιχνιδάκι. Απαιτείται μια εγρήγορση, βέβαια, προκειμένου να μην «κρεμάσει» ο κινητήρας, όμως η άνεση με την οποία ντριφτάρει είναι χαρακτηριστική.
Η συγκεκριμένη φέρει και αρκετές βελτιώσεις, με κυριότερη την προσθήκη roll cage. Η ρυθμιζόμενη αεροτομή και ο διαχύτης προέρχονται από F40 LM, ενώ και ο κινητήρας κατά πάσα πιθανότητα είναι «τσιγκλισμένος». Η ουσία, πάντως, περικλείεται στο γεγονός πως το αυτοκίνητο κάνει αυτό για το οποίο σχεδιάστηκε (περίπου, δεν είχαν το χώμα στο μυαλό τους οι μηχανικοί της Ferrari): οδηγείται.
