Λίγα είναι τα αυτοκίνητα που μπορούν να ισχυριστούν ότι κερδίζουν κόντρες απέναντι σε Bugatti Veyron, βελτιωμένα Nissan GT-R, super/hypercars γενικότερα ή supersport μοτοσικλέτες. Εργοστασιακά ακόμα πιο σπάνια, και πάντα πανάκριβα. Ας είναι καλά το tuning, που μετατρέπει BMW M5 E34 σε φονείς γιγάντων!
Μπορεί να έχουν περάσει 18 χρόνια από τότε που μας πρωτοσυστήθηκε η Veyron, αλλά δεν παύει να πρόκειται για ένα από ταχύτερα τετράτροχα όλων των εποχών. Για τον «Godzilla» και τις χρυσές σελίδες που έχει γράψει στα dragstrips, δεν χρειάζεται περαιτέρω αναφορά. Ούτε για το γκάζι που έχει μια Suzuki Hayabusa ή μια Kawasaki Ninja. Πώς γίνεται τέτοιες κατασκευές να υποκλίνονται σε δεύτερης γενιάς M5; Μέσω της ευεργετικής δράσης της τουρμπίνας και των ενισχυμένων μετάλλων, σε όλα τα σημεία του κινητήρα. Ένας κινητήρας που ξεκίνησε το 1989, στα 3.6 λίτρα και τα 311 άλογα, για να ανέβει το 1991 στα 3.8 λίτρα και τους 340 ίππους. Εργοστασιακή η 34άρα ήθελε 6,3 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα στην πρώτη και 5,9 δλ. στη δεύτερη περίπτωση, με την τελική στα 250 χλμ./ώρα σε αμφότερες. Αριθμοί εντυπωσιακοί, δεδομένου ότι μιλάμε για αυτοκίνητο άνω των 30 ετών.
Η βάση, λοιπόν, υπάρχει. Έπειτα από μπόλικη δουλειά στο μηχανοστάσιο, οι δυο M5 (ιδίως η μαύρη) έχουν φτάσει σε σημείο να «ξεγυμνώνουν» οτιδήποτε στέκεται δίπλα τους. Ακόμα κι αν αυτό το «ό,τι» περιλαμβάνει το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής, που έσπασε το φράγμα των 1.000 ίππων. Ο straight six στις «Μπέμπες» κυμαίνεται γύρω στα 900 άλογα, αλλά καλείται να εξακοντίσει πολύ λιγότερα κιλά σε σχέση με όσα κουβαλάει η Veyron. Φυσικά από στάση καμία Βαυαρή δεν θα είχε ελπίδα, κόντρα στην τετρακίνηση, τα ηλεκτρονικά και το 7άρι DSG της Bugatti. Στις ρεπρίζ, όμως, τα πράγματα αλλάζουν με εκπληκτικό ρυθμό.
