Μέχρι την επιστροφή της Giulia, υπήρχε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στις πισωκίνητες Alfa Romeo. Η 75 άφησε το στίγμα της και τα σημάδια των πίσω ελαστικών της, ιδιαίτερα στην έκδοση Turbο, γαλουχώντας μια ολόκληρη γενιά φανατικών Alfisti. Η τουρμπάτη 75άρα, βέβαια, δεν ήταν μόνη της στο χορό του πίσω άξονα, άλλο που ήταν (και είναι) η πιο φίρμα, μαζί με την 3.0 V6.
«Ψυχή είχαν και εξακολουθούν να έχουν, ακόμα και οι μικρότερες, πιο ταπεινές, ατμοσφαιρικές. H 2.0 TS, για παράδειγμα, αποδίδει 148 ίππους στις 5.800 σ.α.λ. και 186 Nm στις 4.000 σ.α.λ. Ισχύς υπεραρκετή για να στείλει τον πίσω άξονα σε χορευτικές επιδείξεις, ειδικά αν ο άνθρωπος πίσω από το τιμόνι είναι γνώστης, ενώ ευπρόσδεκτη κάθε βοήθεια από τις συνθήκες (βλέπε νοτισμένο ή γεμάτο φύλλα οδόστρωμα, ακόμα καλύτερα σε χώμα ή χιόνι, από όλα έχει το βίντεο). Το σχετικά «κλειστό» 5άρι χειροκίνητο εξασφαλίζει πως ο 2.0 Twin Spark δεν «κρεμάει» εύκολα, διασφαλίζοντας την παρουσία ίππων ώστε να διατηρείται η πλαγιολίσθηση. Παράλληλα, προσφέρει μια επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 8,2 δλ. και μια τελική 210 χλμ./ώρα.
Είπαμε, όμως. Καλές οι επιδόσεις στην ευθεία, ακόμα καλύτερο το στρίψιμο δια μέσου των πίσω τροχών. Ακόμα και το Mitsubishi Lancer Evo X (λειψό χωρίς αεροτομή) δίνει το βήμα στην 75άρα, απολαμβάνοντας «πρώτο τραπέζι πίστα» τα λικνίσματά της, ενώ guest κάνει κι ένα Ford Escort MK1.
