Το 1991 υπήρξε χρονιά κοσμογονικών αλλαγών. Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και το (θεωρητικό, όπως αποδεικνύεται σήμερα) τέλος του Ψυχρού Πολέμου, πρώτη και σημαντικότερη. Η ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης στον πλανήτη, λόγω της πετρελαιοκηλίδας του Exxon Valdez, σημαδιακή για τις περιβαλλοντικές εξελίξεις. Και μέσα σε όλα, η παρουσίαση του πρώτου Opel Astra!
Το F, όπως είναι η κωδική του ονομασία, ενσάρκωνε το πνεύμα της αλλαγής για το Ρούσελχαϊμ στις αρχές της δεκαετίας του 90 – φέροντας παράλληλα το βαρύ φορτίο της διαδοχής του Kadett, ενός εκ των πιο ιστορικών Opel και με κληρονομιά 55 ετών. Για να τα καταφέρει, το Astra επιστράτευσε πληθώρα συστημάτων ασφαλείας, πολύ περισσότερο χώρο στο εσωτερικό με παρόμοιες εξωτερικές διαστάσεις, αλλά και περιβαλλοντικές ανησυχίες. Μεγάλο μέρος του ταμπλό, τα καθίσματα και η κεντρική κονσόλα κατασκευάζονταν από πολυπροπυλένιο, για το οποίο η γερμανική εταιρία είχε αναπτύξει μία καινοτόμα, φιλική προς το περιβάλλον διαδικασία ανακύκλωσης. Άλλα στοιχεία όπως οι βάσεις προφυλακτήρα και οι επενδύσεις θόλων τροχών, ήταν ήδη κατασκευασμένα από ανακυκλωμένο υλικό.
Στο μέτωπο της ασφάλειας, το Opel Safety System περιελάμβανε -μεταξύ άλλων- δυο ατσάλινες μπάρες στις πόρτες για προστασία από πλευρική σύγκρουση, πλαίσια αντιβύθισης ενσωματωμένα στα καθίσματα και προεντατήρες εμπρός ζωνών ασφαλείας. Η παθητική ασφάλεια αυξήθηκε περαιτέρω το 1994, όταν η Opel έβαλε στο στάνταρ εξοπλισμό αερόσακους για τον οδηγό και το συνοδηγό.
Όπως με το Calibra, έτσι και στο Astra δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στον τομέα της αεροδυναμικής. Ο συντελεστής οπισθέλκουσας Cd 0,30 ήταν ο καλύτερος της κατηγορίας και από τους χαμηλότερους στην αυτοκινητοβιομηχανία, συμβάλλοντας στη μείωση της κατανάλωσης και τη βελτίωση της άνεσης.
Η γκάμα ήταν υπερπλήρης, καλύπτοντας κάθε απαίτηση και γούστο. Από πλευράς αμαξωμάτων δεν έμενε κανένας παραπονεμένος (τρίθυρο, τετράθυρο. πεντάθυρο, station wagon και κάμπριο, με το τελευταίο από την πένα του Bertone), ενώ στα μοτέρ υπήρχαν 6 διαφορετικές επιλογές (5 βενζίνης, 1 ντίζελ), απόδοσης 60 εως 150 ίππων. Οι διαθέσιμες εκδόσεις ισχύος, ωστόσο, ήταν ακόμα περισσότερες, ξεπερνώντας τις 20! Στην κορυφή, το GSi 16V (τόσο αυτό, όσο και το 8βάλβιδο των 115 ίππων, μεγάλες επιτυχίες ως περιπολικά της Άμεσης Δράσης στη χώρα μας) που επιτάχυνε στα πρώτα 100 χλμ./ώρα εντός 8 δλ. και έφτανε μέχρι τα 220 χλμ./ώρα. Πέρα από το γκάζι, το 16βάλβιδο GSi υπήρξε το πρώτο μικρομεσαίο με traction control.
Άλλη μια καινοτομία του Astra F ήταν η τεχνολογία «Clean Air System», που προστάτευε τους επιβάτες από τη γύρη, τη σκόνη και τα μικροσωματίδια, ενώ η οθόνη πολλαπλών ενδείξεων στην κορυφή της κεντρικής κονσόλας, αποτέλεσε παγκόσμια πρώτη!
Οι εναλλακτικές μορφές κίνησης, δεν απουσίαζαν. Το πλήρως ηλεκτρικό Astra Impuls III έδειξε την αποτελεσματικότητά του κατά τη διάρκεια δοκιμής μεγάλης κλίμακας στο νησί της Βαλτικής Θάλασσας Rügen. Δέκα πρωτότυπα κάλυψαν συνολική απόσταση 350.000 χλμ.,μεταξύ 1993 και 1997. Πέντε οχήματα ήταν εφοδιασμένα με μία μπαταρία νικελίου-καδμίου 45 kW και τα υπόλοιπα πέντε με μπαταρία νατρίου/νικελίου-χλωρίου 42 kW. Το Astra Impuls III είχε τελική ταχύτητα 120 km/h και μέγιστη αυτονομία 160 χλμ.. Η Opel επέκτεινε την έρευνά της στα εναλλακτικά καύσιμα το 1996 με μία περιορισμένη παρτίδα οχημάτων Astra SW, που λειτουργούσαν με φυσικό αέριο (CNG).
Καινοτομίες και τεχνολογία, που αναγνωρίστηκαν στο μέγιστο βαθμό από το αγοραστικό κοινό. Μέχρι το τέλος παραγωγής, το 1998, κατασκευάστηκαν περισσότερα από 4,1 εκατομμύρια Astra F. Μέχρι σήμερα, παραμένει το πιο καλοπουλημένο Opel όλων των εποχών!
