Η οδήγηση των σύγχρονων αυτοκινήτων, συνοδεύεται από αρκετή δόση αλληλεπίδρασης με τον οδηγό. Και δεν αναφερόμαστε στην διεπαφή μηχανής-ανθρώπου που προκύπτει μέσα από τα στροφιλίκια, την ανάπτυξη πλευρικών και κάθετων δυνάμεων, την αίσθηση που αποκομίζει κανείς από τα χειριστήρια και λοιπά ρομαντικά. Μιλάμε για τις παρεμβάσεις που κάνουν τα ηλεκτρονικά συστήματα, προς διατήρηση της πορείας και αύξηση της ασφάλειας. Παρεμβάσεις, ωστόσο, που δεν βοηθούν πάντα. Μια έρευνα στην Ολλανδία αποδεικνύει του λόγου το αληθές, βγάζοντας «στη σέντρα» το cruise control.
Ερευνητές από τη χώρα της τουλίπας συγκέντρωσαν και ανέλυσαν δεδομένα από όλο τον πλανήτη, αναφορικά με τη λειτουργία των συστημάτων υποβοήθησης του οδηγού και κατά πόσο, κάνουν αυτό που λέει το όνομά τους: να βοηθούν τον οδηγό. Οι Ολλανδοί εξέτασαν τις δημοφιλέστερες και πιο πολυχρησιμοποιούμενες εφαρμογές ADAS, χωρίζοντάς τες παράλληλα σε τέσσερις κατηγορίες: σε αυτά που ενημερώνουν τον οδηγό (βλέπε πίεση ελαστικών), σε αυτά που προειδοποιούν (πχ αλλαγή λωρίδας ή τυφλό σημείο), σε αυτά που παρεμβαίνουν (αυτόματο φρενάρισμα για παράδειγμα) και σε αυτά που στοχεύουν στην άνεση (cruise control, απλό και ενεργό, λόγου χάρη). Τα αποτελέσματα; Λίαν αποκαλυπτικά.
Τα περισσότερα συστήματα ενημέρωσης δεν έχουν καμία επίδραση στη συμπεριφορά του ανθρώπου στο τιμόνι. Ο έλεγχος πίεσης ελαστικών, ας πούμε, απειροελάχιστους οδηγούς θα στείλει στο βενζινάδικο για να βάλουν αέρα. Οι προειδοποιητικές τεχνολογίες, αντίθετα, κάνουν δουλίτσα. Η προειδοποίηση αλλαγής λωρίδας μειώνει κατά 19,1% τον κίνδυνο ατυχήματος, ενώ ο έλεγχος εγρήγορσης του οδηγού κατά 14%. Για το αυτόματο φρενάρισμα δεν τίθεται θέμα, καθώς μειώνει την πιθανότητα σύγκρουσης για πάνω από 30%. Το cruise control, όμως, δείχνει εντελώς διαφορετική εικόνα.
Ο απλός «αυτόματος πιλότος» αυξάνει την πιθανότητα πρόκλησης σύγκρουσης κατά 12%, ενώ ο ενεργός -που επενεργεί και στα φρένα, αυξομειώνοντας την ταχύτητα του οχήματος στο προκαθορισμένο όριο- μπορεί να φτάσει μέχρι το +8% (στο +1,8% ο μέσος όρος). Φυσικά, ο λόγος για αυτά τα στατιστικά δεν είναι κάποια δυσλειτουργία στα συστήματα, αλλά η εσφαλμένη χρήση τους από τον άνθρωπο στα πηδάλια. Άπαξ και ενεργοποιηθεί το cruise control, η προσοχή του οδηγού στα δρώμενα μειώνεται – η κλασική λάθος εντύπωση, ότι το αυτοκίνητο πάει μόνο του. Κάτι που προφανώς δεν ισχύει, ούτε καν σε τεχνολογίες ημιαυτόνομης οδήγησης όπου επίσης, ο οδηγός θα πρέπει και το βλέμμα στο δρόμο να έχει, και τουλάχιστον το ένα χέρι στο τιμόνι.
