Λίγα αυτοκίνητα ανταποκρίνονται κυριολεκτικά στον όρο «σκοτώστρα». Το Renault Clio V6 είναι αδιαμφισβήτητα ένα εξ αυτών.
Δημιουργήθηκε το 2001 από τους ενθουσιώδεις μηχανικούς της Renault Sport, ως διάδοχος του θρυλικού 5 Turbo. Του κεντρομήχανου και τουμπανιασμένου «5αριού» των 80’s, που ήταν η homologation special έκδοση του αγωνιστικού, που μεγαλούργησε στα χέρια του Jean Ragnotti. Σκοπός στις αρχές του 2000 δεν ήταν η εξασφάλιση κάποιας έγκρισης τύπου για αγωνιστική χρήση. Οι Γάλλοι απλά άφησαν την φαντασία τους να οργιάσει, όπως με το Renault Espace F1, μόνο που αυτή τη φορά πέρασαν την ιδέα τους στην παραγωγή.
Βέβαια από το 1999 υπήρχε ο θεσμός του Clio V6 Trophy, όπου σημείωσε πολλές επιτυχίες και ο δικός μας Δημήτρης Δεβερίκος. Δυο χρόνια αργότερα, η Renault αποφάσισε να κατασκευάσει την έκδοση δρόμου. Το αμάξωμα και το πλαίσιο ξεχείλωσαν σε πλάτος, φτάνοντας τα 1.940 χλστ. Το μήκος έφτασε τα 3.830 χλστ. και το μεταξόνιο ίσα που υπερέβαινε τα 2,5 μέτρα. Στο κέντρο του αυτοκινήτου, τοποθετήθηκε ο 3λιτρος V6 της Laguna, βελτιωμένος στα 230 άλογα στις 6.000 σ.α.λ. και τα 300 Nm ροπής στις 3.750 σ.α.λ., με την κίνηση να μεταδίδεται στους πίσω τροχούς μέσω 6τάχυτου χειροκίνητου κιβωτίου.
Όπως γίνεται σαφές, κεντρομήχανη αρχιτεκτονική σε μεταξόνιο 2,5 μέτρων και κίνηση πίσω, αποτελούσε εγγύηση για τουλάχιστον συναρπαστικές οδηγικές εμπειρίες. Σε συνδυασμό με το σετάρισμα της ανάρτησης, το Clio V6 ήταν όχι μόνο συναρπαστικό, αλλά «σκοτώστρα». Κυριολεκτικά, καθώς έχασαν τη ζωή τους δημοσιογράφοι κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του μεταλλαγμένου Clio. Το V6 έμεινε στην Ιστορία για το αστραπιαίο και άνευ προειδοποίησης «σπάσιμο» της ουράς, το οποίο ήθελε αγωνιστικών προδιαγραφών «χέρια» για να το κοντρολάρει.
Οι Γάλλοι προσπάθησαν να λειάνουν τη συμπεριφορά του Clio V6, με το Phase 2 του 2003. Βασιζόμενο στο αντίστοιχο facelift του απλού μοντέλου, είδε το μεταξόνιο να αυξάνεται κατά 20 χλστ. (2.530 αντί 2.510 χλστ.), το σετάρισμα της ανάρτησης να διαφοροποιείται και το μοτέρ να παίρνει 25 ίππους. Τα 255 άλογα του 3λιτρου V6 ξεπερνούσαν τα 250 αυτού της Alfa Romeo 147 GTA, χρίζοντας το Clio V6 Phase 2 ως το ισχυρότερο χάτσμπακ παραγωγής τότε. Το 0-100 χλμ./ώρα έπεσε κάτω από τα 6 δλ. (5,8 δλ.) και η τελική ξεπέρασε τα 240 χλμ./ώρα, ενώ και οι αντιδράσεις στις στροφές έγιναν κάπως πιο ήρεμες.
Λίγο πάνω από 1.300 κομμάτια κατασκευάστηκαν στη διετία 2003-2005 και το κίτρινο που βλέπουμε, ενδεχομένως να είναι το λιγότερα οδηγημένο από όλα. Με 980 μίλια (1.577 χλμ.) από το 2005, το συγκεκριμένο είναι ένα από τα μόλις 18 που κυκλοφόρησαν στη Μεγάλη Βρετανία στο χαρακτηριστικό Liquid Yellow της Renault Sport. Τόση σπανιότητα και εξαιρετική κατάσταση κεφαλαιοποιήθηκαν 16 χρόνια μετά, καθώς το αυτοκίνητο δημοπρατήθηκε για 73.000 λίρες (86.411 ευρώ)!
