Στις περισσότερες δοκιμές ελαστικών όλα τα βλέμματα εστιάζουν στην απόδοση και τις διακυμάνσεις αυτής, μεταξύ στεγνού και βρεγμένου οδοστρώματος. Σε δεύτερο πλάνο εμφανίζονται ο θόρυβος και η κατανάλωση. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του «μαύρου χρυσού» των αυτοκινήτων, όμως, είναι η φθορά. Φαινόμενο που αποκαλύπτει καίρια δεδομένα για τη συμπεριφορά ενός ελαστικού σε βάθος χρόνου, περιλαμβανομένου φυσικά του διαστήματος αντικατάστασης.
Ο ADAC πραγματοποίησε ένα εξαντλητικό και ενδελεχές τεστ σε 15 διαφορετικά μοντέλα θερινών ελαστικών, στην πιο διαδεδομένη διάσταση που συναντάμε σε πλειάδα μοντέλων της αγοράς: 205/55/R16. Ως «δοκιμαστικός σωλήνας» χρησιμοποιήθηκε το προηγούμενο VW Golf, εξετάζοντας συνολικά 15 διαφορετικά σετ ελαστικών: Apollo Alnac 4G, BF Goodrich Advantage, Bridgestone Turanza T005, Continental PremiumContact 6, Fulda EcoControl HP 2, Goodyear EfficientGrip Performance 2, Hankook Ventus Prime 3 K125, King Meiler Sport 1, Kumho Ecsta HS51, Maxxis Premitra 5, Nokian Wetproof, Petta’s Empire PT515, Pirelli Cintorato P7, Semperit Speed-Life 3 και Uniroyal Rainsport 5.
Οι Γερμανοί εξέτασαν τη φθορά των ελαστικών και βάσει αυτής, υπολόγισαν την απόσταση που θα πρέπει να διανύσει το κάθε μοντέλο για να ξεπεράσει το ελάχιστο όριο βάθος πέλματος και να αντικατασταθεί. Κι όπως βλέπουμε, η διαφορά του πιο ευάλωτου από του πιο ανθεκτικού σε φθορά είναι χαώδης.
Το Nokian Wetproof θα χρειαστεί αντικατάσταση μετά από 24.800 χλμ., ενώ το Goodyear EfficientGrip Performance 2 «βγάζει» πάνω από τα διπλά χιλιόμετρα, φτάνοντας μέχρι τις 55.300! Πρόβλεψη άνω των 10.000 χλμ. υψηλότερη από το δεύτερο ανθεκτικότερο EcoControl HP 2, της Fulda. Τα Petlas επίσης εμφανίζονται ιδιαίτερα ανθεκτικά στη φθορά, φτάνοντας μέχρι τις 41.600 χλμ. και αφήνοντας πίσω τους μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως τις Kumho, BF Goodrich και Continental. Τεράστια -και αρνητική- εντύπωση προκαλεί η εικόνα του Pirelli Cintorato P7, που βρέθηκε στην προτελευταία θέση (ή δεύτερη, αν το δούμε από βαθμό φθοράς) και πρόβλεψη 26.250 χλμ.!
Τα ιταλικά ελαστικά μόλις που κατάφεραν να ξεπεράσουν τα Nokian, ενώ είναι χαρακτηριστικό -έως εντυπωσιακό- πως ακόμα και τα αναγομωμένα King Meiler (τα μοναδικά του είδους στο συγκριτικό) πέτυχαν καλύτερα επίδοση.
