Ο διακόπτης της μίζας πλέον, όπως πολλά ακόμα χαρακτηριστικά του παρελθόντος, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Σε πολλά νέα μοντέλα, ο οδηγός δεν χρειάζεται να τοποθετήσει κλειδί στα δεξιά του τιμονιού και να το γυρίσει, ώστε να έρθει ο κινητήρας σε ζωή. Απλά μπαίνεις, πατάς συμπλέκτη, πιέζεις ένα start button και είσαι έτοιμος.
Όχι και τόσο παλαιότερα όμως, η εκκίνηση του μοτέρ ήταν ιεροτελεστία. Κάποιες εταιρίες, υιοθετούσαν διαφορετική προσέγγιση από την πεπατημένη στα δεξιά (ή αριστερά, για τους λαούς που οδηγούν ανάποδα) της κολόνας. Η Porsche, για παράδειγμα, τοποθετούσε τη μίζα (και σήμερα τα button εκκίνησης) στα αριστερά. Μια επιλογή με ρίζες στους αγώνες και την όσο το δυνατόν ταχύτερη εκκίνηση. Μια άλλη φίρμα ακολουθούσε ακόμα πιο ιδιάζουσα νοοτροπία στην τοποθέτηση της μίζας – και είχε ένα ακράδαντο επιχείρημα υπερ της επιλογής της.
Διαβάστε επίσης: Ποιες είναι οι 4 θέσεις του διακόπτη ανάφλεξης;
Οι Σουηδοί είναι γνωστοί για την εμμονή που διατηρούν με την οδική ασφάλεια, πρωτοστατούσης της Volvo. Ωστόσο, και η έτερη αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας μοιραζόταν τις ανησυχίες για την σωματική ακεραιότητα οδηγού και επιβατών. Για το λόγο αυτό, το 1969 η SAAB εφάρμοσε μια καινοτομία που έμελλε να εξελιχθεί σε σήμα κατατεθέν της.
Την εποχή εκείνη τα crash tests δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο το ίδιο ενδελεχή με τα σημερινά. Κάτι που σήμαινε πως σε πολλές περιπτώσεις, για να διαπιστωθεί ένα σφάλμα ή να εξελιχθεί μια νέα τεχνολογία θα έπρεπε να δοθεί η αιτία από την πραγματικότητα – με όσα οδυνηρά συνεπάγεται αυτή η πρόταση. Ένα εξ αυτών, ήταν οι σοβαροί τραυματισμοί στα γόνατα των οδηγών, από το κλειδί. Η δύναμη της σύγκρουσης μετακινούσε την κολόνα προς τα πίσω, τη στιγμή που ο οδηγός έφευγε προς τα εμπρός. Ακόμα και να φορούσε ζώνη (της οποίας η χρήση δεν ήταν υποχρεωτική), οι αντίρροπες δυνάμεις μπορούσαν να προκαλέσουν φρικιαστικές εικόνες μεταξύ κλειδιών που εξείχαν και δύσμοιρων γονάτων.
Δείτε ακόμα: Volvo Amazon: Το αυτοκίνητο που έσωσε εκατομμύρια ζωές
Η SAAB διέγνωσε το πρόβλημα και επέλεξε να μετακομίσει τη μίζα χαμηλά στην κεντρική κονσόλα, πίσω από το λεβιέ ταχυτήτων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, διεύρυνε τον ζωτικό χώρο για τα γόνατα του οδηγού και επέτρεψε καρφώματα κλειδιών σε αυτά, που ήταν και ο συνηθέστερος τραυματισμός.
Διαβάστε επίσης: Σας λείπουν τα αυτοκίνητα της SAAB;
To πρώτο αυτοκίνητο που δέχτηκε αυτή την τεχνοτροπία, ήταν το 99 (φώτο πάνω). Αρχικά, η «κάθετη» μίζα άνηκε στον προαιρετικό εξοπλισμό. Μάλιστα, δεν την επέλεγαν πολλοί αγοραστές καθότι η διαμόρφωση του πατώματος την τοποθετούσε πολύ χαμηλά, δυσκολεύοντας την προσαρμογή και χαλώντας την βολή της αυτοματοποιημένης κίνησης, στο ύψος του τιμονιού. Οι έρευνες και δοκιμές πρόσκρουσης, όμως, έλεγαν το αντίθετο.
Οι Σουηδοί καθιέρωσαν τον διακόπτη της μίζας ανάμεσα στα καθίσματα, παράδοση που βάστηξε μέχρι το 2012, όταν μπήκε οριστικό (;) λουκέτο στο εργοστάσιο του Τρολχάταν.
