Το να είσαι ντίλερ και να σου μένουν απούλητα αυτοκίνητα, καλό δεν το λες. Ειδικά άμα είναι σπανιότατα supercars. Το να αναγκάζεσαι να τα αγοράσεις ο ίδιος, όμως, συνιστά κάτι που συναντάς πιο σπάνια κι από το ίδιο, το Lexus LFA στην προκειμένη.
To ιαπωνικό υπεραυτοκίνητο είναι ένα από τα πιο συλλεκτικά τετράτροχα της τελευταίας 20ετίας. Κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό 500 αντιτύπων, σε μια στιγμή «τρέλας» των Toyota-Yamaha που δημιούργησαν μια ατμοσφαιρική μηχανή απόλαυσης 9.500 σ.α.λ. Αναμενόμενα, οι τιμές που πιάνει ένα τέτοιο αυτοκίνητο όταν βγαίνει στην αγορά των μεταχειρισμένων ή των δημοπρασιών είναι δυσθεώρητες. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως συμβαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη. Ένα LFA (ο πωλητής του βασικά) μπορεί να περιμένει αρκετό καιρό μέχρι να έρθει το σωστό «χτύπημα», με την προσδοκία φυσικά να είναι όσο υψηλότερη γίνεται. Το θέμα είναι πως στην Αυστραλία, μεσολάβησαν πρόσφατα κάποιες γραφειοκρατικές αλλαγές που δεν άφηναν άνεση χρόνου σε πολλά μεταχειρισμένα.
Από 1η Ιουλίου τέθηκε σε ισχύ ένας αναθεωρημένος νόμος καταγραφής των νέων ταξινομήσεων, βάσει του οποίου το επίμαχο LFA κινδύνευε να μείνει εκτός διατάξεων. Αν το αυτοκίνητο δεν καταχωρούταν ως νέα ταξινόμηση (αν δεν εμφανιζόταν ως πουλημένο, δηλαδή) μέχρι τις αρχές του μήνα, τότε υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να μη μπορεί στη συνέχεια να βγάλει άδεια κυκλοφορίας. Με άλλα λόγια, ένα σπανιότατο και πανάκριβο τετράτροχο αντιμετώπιζε το φάσμα της παρανομίας, δεχόμενο τις ανάλογες επιπτώσεις στην τιμή αγοράς. Γιατί αλλιώς κοστολογείται ένα αυτοκίνητο που κυκλοφορεί κανονικά, αλλιώς ένα που χρειάζεται τρέιλερ για να το οδηγείς αποκλειστικά σε πίστα. Αυτό θα ήταν το μέλλον του υπερ-Lexus, αν δεν καταχωρείτο ως πώληση στα δεδομένα του εκεί Υπουργείου Μεταφορών.
Ο ντιλέρ που το έχει στην κατοχή του αναγκάστηκε να το «αγοράσει», μόνο και μόνο για να προλάβει την ημερομηνία. Το αυτοκίνητο δεν κουνήθηκε από την αντιπροσωπεία και πλέον πωλείται εκ νέου κανονικά, με σκοπό να προσελκύσει ένα ποσό στα 1-1,2 εκατ. δολάρια Αυστραλίας (718.000-762.500 ευρώ).
