Πριν αποκτηθεί από το Volkswagen Group, η Bugatti είχε περάσει τη δεκαετία του 90’ υπό την καθοδήγηση του Romano Artioli. Εκείνη την περίοδο, μαζί με τη θρυλική EB 110, η οποία κατασκευάστηκε σε 126 αντίτυπα (από το 1991 έως το 1995), πρόλαβαν και φτιάχτηκαν μόλις τρεις EB 112. Ένα άγνωστο σεντάν, που πολύ λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξή του και αποτελεί το μοναδικό τετράθυρο μοντέλο στην Ιστορία της φίρμας!
Η EB 112 ουσιαστικά δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή, καθότι η Bugatti χρεοκόπησε. Παρουσιάστηκε στη διεθνή έκθεση της Γενεύης το 1993, φιλοτεχνημένη από την πένα του Giorgetto Giugiaro. Σύμφωνα με το μύθο, ο Artioli είχε ζητήσει από τον σχεδιαστή να ενσωματώσει στοιχεία από την κληρονομιά της εταιρείας. Για αυτό, οι πιο διαβασμένοι θα βρουν ομοιότητες από την ιστορική Type 57 SC, αλλά και από τις Tipo 55 και Tipo 32. Ακόμα και οι ζάντες αντλούν έμπνευση από τη Royale.
Κάτω από το καπό πήρε θέση ένας 6.0λιτρος ατμοσφαιρικός V12 κινητήρας με ισχύ 460 ίππων στις 6.300 σ.α.λ. και 590 Nm στις 3.000 σ.α.λ., ικανός να προσφέρει στο ρετρο-μοντέρνο αμάξωμα επιτάχυνση μόλις 4,3 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα, μαζί με τελική 300 χλμ./ώρα. Κερασάκι στην τούρτα το 5άρι χειροκίνητο κιβώτιο, κόντρα στα 4τάχυτα αυτόματα του -ελάχιστου τότε- ανταγωνισμού. Όλα αυτά εν έτει 1993, όταν το ταχύτερο σεντάν ήταν η πανίσχυρη Mercedes 500E Brabus 6.5, με τον ατελείωτο V8 των 6.5 λίτρων και 450 ίππων/600 Nm, που έφτανε μέχρι τα 285 χλμ./ώρα (0-100 σε 5,2 δλ).
Η Bugatti υποστήριζε πως η οδική συμπεριφορά της EB 112 ξεπερνούσε σε απόλαυση ακόμη και εκείνη της ΕΒ 110, συνδυάζοντάς τη με ασύγκριτα περισσότερη πρακτικότητα και πολυτέλεια. Κατά μια έννοια, η EB 112 έδειξε το δρόμο για τις υπερ-λιμουζίνες που ακολούθησαν από τις Mercedes-AMG, BMW, Maserati και αρκετά αργότερα Porsche (βλέπε Panamera). Σημαντικό παράσημο για ένα αυτοκίνητο που δεν κατασκευάστηκε ποτέ επίσημα.
Η τετράθυρη Bugatti δεν μπήκε στην παραγωγή, καθώς το λανσάρισμά της «φρέναρε» από την οικονομική αναδιάρθρωση της εταιρίας, η οποία εν τέλει οδήγησε στην απόκτησή της από τη VW, το 1998. Παρόλα αυτά, κατασκευάστηκαν 3 πρωτότυπα. Το ένα βρίσκεται στο Μολσχάιμ, στο μουσείο της Bugatti. Τα άλλα δυο παίζουν με τα εκατομμύρια των συλλεκτών.
