Ακούμε συχνά τους παλιότερους να λένε πως τα σημερινά αυτοκίνητα δεν είναι τόσο γερά όσο της δικής τους γενιάς. «Ψεύτικα είναι», η συνηθέστερη ατάκα. Άποψη που απορρέει από την ευκολία παραμόρφωσης του αμαξώματος, σε σχέση με τις μασίφ λαμαρίνες που είχαν τα μοντέλα περασμένων εποχών. Μια παραμόρφωση, ωστόσο, που σώζει ζωές.
Τα παλιότερα αυτοκίνητα όντως δεν «στραπατσάρονταν» τόσο εύκολα για τον εξής απλούστατο λόγο: σε περίπτωση πρόσκρουσης/σύγκρουσης όλες οι δυνάμεις περνούσαν στην καμπίνα, με τα ανάλογα τραγικά αποτελέσματα. Στα καινούργια μπορεί να χαλάει το look ευκολότερα, όμως η καμπίνα μένει σε μεγάλο βαθμό ανέπαφη. Με άλλα λόγια οι ελεγχόμενες ζώνες παραμόρφωσης θυσιάζουν το αυτοκίνητο, για να γλιτώσουν τους επιβάτες. Συν τοις άλλοις, τα υλικά έχουν αλλάξει και αυτές οι παραμορφώσεις σώζουν χρήματα. Για παράδειγμα μπορεί να χτυπήσεις ένα φτερό με λίγη δύναμη, αλλά αυτό θα επανέλθει – κι ας φαίνεται «χάρτινο» εκ πρώτης όψεως, με την ευκολία που λυγίζει.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τους προφυλακτήρες, ειδικά στα σπορ μοντέλα. Κατασκευές όπως το Nissan 370Z είναι καταδικασμένες να έρχονται σε επαφή με το οδόστρωμα πιο συχνά από τα κανονικά αυτοκίνητα, ελέω χαμηλότερης απόστασης από το έδαφος. Αν δεν υπάρχει ελαστικότητα από τον προφυλακτήρα, τότε σε κάθε «χραααα» ο ιδιοκτήτης θα μέτραγε απώλειες. Αυτός του «Ζορό» που θα παρακολουθήσουμε έδειξε το πώς απορροφά το πάνελ τις δυνάμεις, χρησιμοποιώντας ένα κουτάκι αναψυκτικού (λογικά γεμάτου). Το 370Z βρίσκεται σε γρύλο και χαμηλώνει πάνω στο μεταλλικό κουτάκι αλλά αντί να συμπιεστεί αυτό, λυγίζει ο προφυλακτήρας! Φυσικά, όταν απομακρυνθεί το τσίγκινο αντικείμενο η μορφή του πλαστικού θα επανέλθει στο κανονικό, δείγμα της εξαιρετικής δουλειάς που κάνει η ελαστικότητα.
