Οι Lamborghini έχουν γίνει ταχύτερες και πιο αποδοτικές από κάθε άλλη εκδοχή της ιστορίας τους. Οι περισσότεροι εξ ημών όμως, αν όχι όλοι, θυμόμαστε τις δημιουργίες της Sant’Agata ως φόβητρα, που πολλές φορές τρόμαζαν ακόμα και τους ίδιους, τους δοκιμαστές της εταιρίας. Η Diablo αποτελούσε τον ορισμό του τρόμου και πλέον, μπορεί περήφανα να ξαναρίξει στα ηρεμιστικά όποιον κάθεται στο τιμόνι της μέσω της αναγεννημένης εκδοχής.
Μια μικρή ιταλική εταιρία, ονόματι Eccentrica, γεμίζει τις φαντασιώσεις όλων με τη νέα Diablo. Ένα restomodded όνειρο, που μένει πέρα για πέρα πιστό στη Lamborghini Diablo και διανθίζει το αρχέγονο project με σύγχρονες πινελιές, αλλά και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Σχεδιαστικά, το χαρακτηριστικά αξέχαστο σχήμα με τα παραλληλόγραμμα φανάρια μπροστά (με LED εδώ και pop-down καλύμματα), τον σχεδόν κάθετο προφυλακτήρα και το πολύ φαρδύ πίσω μέρος, που δείχνει σαν να ανοίγει από το μπροστά, είναι και εδώ παρόντα. Οι πελώριοι αεραγωγοί έχουν μετακομίσει πιο πίσω, ενώ διακρίνουμε και το κάλυμμα του κινητήρα. Συνολικά, ολόκληρο το πίσω μέρος φαίνεται να λειτουργεί σαν ψύκτρα για το μοτέρ, ενώ είναι εμφανής η προσοχή στην αεροδυναμική λεπτομέρεια.
Το αμάξωμα αντλεί ιδέες από τη θρυλική Diablo GTR, όπως φανερώνει το αεροδυναμικό πακέτο (splitter, ποδιές, διαχύτης) και οι αεραγωγοί πάνω από το κάλυμμα του κινητήρα, ενώ και οι 5άκτινες 19άρες ζάντες προέρχονται από τους αγώνες. Το σχέδιο πάντως θα μπορούσε να είναι πιο κοντά σε εκείνο της GTR, ενώ η απουσία της σταθερής αεροτομής «βγάζει μάτι». Το ίδιο ισχύει για τα διπλά «κανόνια» στο κέντρο του πίσω μέρους, που εκβάλλουν το σύστημα εξαγωγής. Η νέα Diablo χρησιμοποιεί εξωτικά υλικά στο κορμί της, περιλαμβανομένων ανθρακονημάτων και 3D εκτυπωμένων εξαρτημάτων.
Στο εσωτερικό κυριαρχεί η αγωνιστική αύρα, με το τριάκτινο τιμόνι και τον ψηφιακό πίνακα οργάνων να κεντρίζουν τα βλέμματα, όπως και τα μπάκετ καθίσματα με τον γενικά «σπαρτιάτικο» χαρακτήρα. Η Eccentrica δεν βάζει ούτε οθόνες, ούτε σύστημα πολυμέσων. Μόνο τα όργανα ελέγχου για τον κινητήρα και σύστημα κλιματισμού, οι αεραγωγοί του οποίου κρύβονται περίτεχνα σαν ραφές στο ταμπλό. Δέρμα και alcantara συνθέτουν τις επενδύσεις της καμπίνας, ενώ δεν λείπει ένα premium ηχοσύστημα της Marantz. Τι να το κάνεις, όμως, όταν ακριβώς πίσω σου υπάρχει ένας ατμοσφαιρικός V12 και πάνω από 500 άλογα;
Ο δωδεκακύλινδρος 5.7 της πρώτης Diablo έχει αναβαθμιστεί, φτάνοντας εδώ στους 550 ίππους και τα 600 Nm (από 492 άλογα και 580 Nm). Σε συνέργεια με το 6άρι χειροκίνητο και το μηχανικό μπλοκέ διαφορικό, καλείται να εκτοξεύσει 1.595 κιλά και διαμορφώνει τη σχέση βάρους-ισχύος στα 2,9 κιλά/ίππο. Τα Pirelli P Zero Trofeo R στις τέσσερις άκρες μεγιστοποιούν την πρόσφυση, συμβάλλοντας τα μάλα στην επίτευξη 0-100 χλμ./ώρα εντός 3,5 δλ. Περισσότερο, ωστόσο, καταθέτουν διαπιστευτήρια στο φρενάρισμα, όπου μαζί με τα φρένα της Brembo καταφέρνουν να σταματήσουν τη νέα Diablo από τα 100 χλμ./ώρα, σε μόλις 34 μέτρα – βελτίωση 20% σε σχέση με την Diablo του 1990, ενώ τα 1,2 G που μπορεί να «τραβήξει» στις στροφές πιθανόν να μην τα έχει καμία Diablo παραγωγής μέχρι σήμερα. Η τελική, τέλος, φτάνει στα 335 χλμ./ώρα.
Οι Ιταλοί θα κατασκευάσουν μόλις 19 κομμάτια, με τον χρόνο ολοκλήρωσης να τοποθετείται μεταξύ 16 και 18 μηνών. Η τιμή για κάθε μια Eccentrica Diablo; Ξεκινάμε από τα 1,2 εκατ. ευρώ και βλέπουμε (ανάλογα τα έξτρα).
