Κάθε αυτοκίνητο, ανεξαρτήτως αν είναι συμβατικό με θερμικό κινητήρα ή εξηλεκτρισμένο, δηλαδή υβριδικό ή αμιγώς ηλεκτρικό, χρησιμοποιεί δισκόφρενα για το φρενάρισμα. Όλα τα καινούργια διαθέτουν στους εμπρός τροχούς αεριζόμενους δίσκους, ενώ τα ταμπούρα στον πίσω άξονα χρησιμοποιούνται κυρίως σε πιο μικρά και ήπιας ισχύος (υπάρχουν και εξαιρέσεις).
Τα ηλεκτρικά έχουν το πλεονέκτημα ότι επιβραδύνουν και με τη βοήθεια της ανάκτησης ενέργειας, οπότε η φθορά σε δίσκους – τακάκια είναι μικρότερη. Βέβαια, από την άλλη μεριά έρχονται αντιμέτωπα με πολύ μεγαλύτερο βάρος όταν χρειαστεί ένα φρενάρισμα εκτάκτου ανάγκης. Όπως και να έχει πάντως, ανεξαρτήτως μοντέλου, μάρκας, κινητήρα κ.λπ., οι δισκόπλακες μπορεί να στραβώσουν.
Με το μάτι δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο ορατό, όμως ο οδηγός μπορεί να το αντιληφθεί. Η πρώτη και πιο βασική ένδειξη είναι το τρέμουλο στο τιμόνι, όταν το όχημα κινείται σε πιο γρήγορους ρυθμούς (π.χ. από 100 χλμ./ώρα και άνω). Αυτό μπορεί να οφείλεται και στη λάθος ζυγοστάθμιση των εμπρός τροχών, λόγω της ανομοιόμορφης κατανομής της μάζας στο εσωτερικό ενός ελαστικού. Το κόστος για μια ζυγοστάθμιση είναι 10 ευρώ, οπότε καλό είναι να γίνει.
Αν παρόλα αυτά το τιμόνι τρέμει και κατά το φρενάρισμα, ενώ περνάνε κραδασμοί στο πεντάλ του φρένου και στο τιμόνι, τότε έχουν στραβώσει οι δίσκοι. Βλάβη που μπορεί να προκληθεί εύκολα, όταν οι δισκόπλακες είναι πολύ ζεστές και το αυτοκίνητο περάσει από κρύο νερό, ή αν έχουν υπερθερμανθεί πολύ ή ύστερα από συνεχόμενη καταπόνηση. Η αντικατάσταση των δίσκων μαζί με τα τακάκια επιβάλλεται, αφού ενδέχεται να μην πιάνουν σωστά και η φθορά να είναι ανομοιόμορφη. Το κόστος ποικίλει ανάλογα τη διάμετρο των δίσκων, της μάρκας κ.λπ., όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι στραβωμένοι δίσκοι να αφεθούν στην τύχη τους, μαζί με τον οδηγό.
Εφόσον αλλαχτούν, στα πρώτα χιλιόμετρα το φρενάρισμα πρέπει να είναι απαλό, προοδευτικό και ποτέ απότομο από υψηλή ταχύτητα κίνησης, έως ότου στρώσουν οι δίσκοι με τα τακάκια.
