Για να πάρει τελική μορφή ένα οποιοδήποτε αυτοκίνητο θα πρέπει να περάσει από πάρα πολλούς ελέγχους, αφού οι μηχανικοί θα πρέπει να δώσουν το τελευταίο «οκ» στους σχεδιαστές. Οι τελευταίοι μπορεί να έχουν στο μυαλό τους πάρα πολλά πράγματα, αλλά μπορεί στην πράξη να δημιουργούν τα όποια προβλήματα σε ένα νέο μοντέλο (π.χ. αεροδυναμική). Για αυτό άλλωστε η σχεδίαση των αυτοκινήτων έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια και έχουν προστεθεί στοιχεία που δεν υπήρχαν παλαιότερα.
Μία από αυτές τις αλλαγές που εντοπίζεται στα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ο σχεδιασμός των φτερών και συγκεκριμένα γύρω από τους θόλους των τροχών. Οι τελευταίοι έχουν μεγαλώσει πάρα πολύ για να χωρέσουν οι τεράστιες πλέον ζάντες, αφού πλέον βλέπεις 17άρες και 18άρες σε ένα απλό 1.000άρι SUV, όταν πριν από μια εικοσαετία η «μπρουτάλ» Alfa Romeo 156 GTA των 250 ίππων φόραγε ζάντες 17 ιντσών. Παράλληλα, τα φτερά έχουν φουσκώσει για να καλύψουν και το φαρδύτερο πέλμα των ελαστικών, ωστόσο οι άκρες τους δεν είναι στρογγυλεμένες και δεν κάνουν το «νύχι» όπως στα πιο παλιά αυτοκίνητα, αλλά έχουν αποκτήσει ένα φαρδύ και επίπεδο χείλος. Κάτι που συναντάται σε κάθε κατηγορίας αυτοκίνητο, από ένα φθηνό μίνι πόλης, έως πανάκριβα πολυτελείας.
Γιατί οι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν υιοθετήσει αυτή τη λύση, ασχέτως αν τελικά αρέσει η όχι; Οι βασικότεροι λόγοι αφορούν την αεροδυναμική και την τοποθέτηση των δεκάδων αισθητήρων, καμερών και ηλεκτρονικών συστημάτων γενικότερα. Όσον αφορά την αεροδυναμική, το επίπεδο χείλος ενός φτερού ομαλοποιεί τη ροή του αέρα και έτσι λιγοστεύουν οι όποιοι θόρυβοι και βελτιώνεται ο αεροδυναμικός συντελεστής. Στη δεύτερη περίπτωση, οι επίπεδοι θόλοι καθιστούν πιο εύκολη την τοποθέτηση αισθητήρων και καμερών, έτσι ώστε να «πιάνουν» πιο εύκολα τις άκρες του αμαξώματος (π.χ. οι κάμερες περιμετρικής θέασης 360 μοιρών).
Ωστόσο, υπάρχει και ένας ακόμα σοβαρός λόγος, αυτός του κόστους. Πριν τα φτερά γίνουν επίπεδα, οι κατασκευαστές έπρεπε να τοποθετήσουν επιπλέον προστατευτικό στο χείλος του θόλου (άρα και πρόσθετο κόστος), για τον περιορισμό του σπρέι νερού. Αυτό με τη σειρά του επειδή δεν ήταν ενιαίο τμήμα του φτερού, μάζευε στο εσωτερικό του υγρασία και διάφορες βρωμιές, με αποτέλεσμα να προκαλείται σκουριά (σύνηθες φαινόμενο ειδικά στα αυτοκίνητα των βόρειων κρατών).
Με τη χρήση των επίπεδων φτερών έγινε ακόμα πολύ πιο εύκολη η τοποθέτηση προστατευτικών πλαστικών εξωτερικά, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον σε όλα τα SUV και Crossover. Έτσι βελτιώνεται η εμφάνισή τους, ενώ προστατεύονται και από μικροχτυπήματα και γρατσουνιές. Κοινώς, με σμπάρο… πολλά τρυγόνια.
