Η μετάδοση της κίνησης στον εμπρός άξονα είναι εδώ και χρόνια η δημοφιλέστερη επιλογή στην αυτοκινητοβιομηχανία και όχι άδικα, καθώς συνδυάζει πολλά οφέλη. Ας δούμε τι είναι αυτό που την έκανε αγαπητή ανάμεσα στις εταιρείες, αφού ακόμη και οι μάρκες που παραδοσιακά πίστευαν στην πίσω κίνηση όπως η BMW για παράδειγμα, παρουσιάζουν όλο και περισσότερα μοντέλα με μετάδοση της κίνησης μπροστά.
Διαβάστε και αυτό: Τι είναι η κρύα εκκίνηση του κινητήρα;
Η κίνηση στον εμπρός άξονα λοιπόν έχει πολλαπλά οφέλη, καθώς η επιλογή αυτή εξασφαλίζει πως όλα τα απαιτούμενα μηχανικά μέρη για τη μετάδοση του αυτοκινήτου βρίσκονται εμπρός. Έτσι δεν υπάρχει λόγος να θυσιαστεί μέρος στο υπόλοιπο αυτοκίνητο για τον άξονα μετάδοσης και το διαφορικό. Αυτό έχει με τη σειρά του ως συνέπεια να επωφελούνται οι χώροι της καμπίνας, ειδικά για τους πίσω επιβάτες καθώς το τούνελ δαπέδου είναι μικρότερο ή εντελώς επίπεδο, ενώ οι χώροι επιβατών και αποσκευών μπορεί να είναι μεγαλύτεροι.
Δείτε ακόμα: Πώς και γιατί ο κινητήρας χάνει άλογα;
Τα λιγότερα μηχανικά και κινούμενα μέρη συνεπάγονται μικρότερο κόστος κατασκευής, μειωμένες πιθανότητες βλάβης αλλά και χαμηλότερο βάρος (άρα και μειωμένη κατανάλωση). Τα λιγότερα κινούμενα μέρη που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση εξασφαλίζουν και καλύτερη απόδοση, γιατί οι απώλειες από το μοτέρ έως και τους τροχούς είναι μικρότερες. Η παραγωγική διαδικασία είναι πιο γρήγορη, αφού όλο το εμπρός σύστημα μπορεί να τοποθετηθεί ακόμη και αυτούσιο, ενώ το βάρος συγκεντρώνεται στον εμπρός άξονα, βελτιώνοντας την πρόσφυση των κινητήριων τροχών.
Φυσικά η μετάδοση στον εμπρός άξονα έχει και τα μειονεκτήματά της με πρώτο από όλα την άνιση κατανομή βάρους. Συνήθως τα 2/3 του βάρους του αυτοκινήτου είναι από τη μέση και εμπρός. Κάτι που απέχει πολύ από την ιδανική κατανομή βάρους 50:50 σε εμπρός και πίσω άξονα, με αποτέλεσμα τα προσθιοκίνητα αυτοκίνητα να είναι και υποστροφικά στο όριο.
Διαβάστε και αυτό: Γιατί υπάρχουν οι μαύρες κουκκίδες στο παρμπρίζ;
Ακόμη ένα αρνητικό τους είναι το φαινόμενο torque steer («ψάρεμα» τιμονιού) το οποίο εμφανίζεται σε μοντέλα με αυξημένη ροπή. Σε αυτή την περίπτωση το τιμόνι τραβάει δεξιά/αριστερά υπό επιτάχυνση (αναλόγως συνθηκών). Επίσης, συνήθως τα αυτοκίνητα με εμπρός κίνηση έχουν μεγαλύτερο κύκλο στροφής από αυτά με την κίνηση πίσω (δεν κόβει το τιμόνι τους το ίδιο).
Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις η κίνηση εμπρός δεν βοηθά κατά τη ρυμούλκηση (το βάρος μεταφέρεται στον πίσω άξονα και οι εμπρός τροχοί χάνουν μέρος της επαφής τους με το έδαφος). Ακόμα, σε ολισθηρό οδόστρωμα οι εμπρός τροχοί χάνουν γρήγορα πρόσφυση με αποτέλεσμα να μην «έχουμε» τιμόνι.
Διαβάστε επίσης: Ποια σημάδια μαρτυρούν χαλασμένη εξάτμιση;
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως το Citroen 2CV πίσω στο 1949, ήταν το αυτοκίνητο που παράχθηκε μαζικά έως και το 1990 φτάνοντας τις 9.000.000 μονάδες, καθιερώνοντας έτσι τη λύση αυτή. Φυσικά προηγήθηκαν και άλλα μοντέλα όπως μεταξύ άλλων, το επίσης γαλλικό Victoria Combination του 1898 η το βρετανικό Alvis 12/50 του 1925 και φυσικά το Citroen Traction Avant του 1934.
