Μια από τις χειρότερες απρόσμενες καταστάσεις που μπορεί να έρθει αντιμέτωπος κάθε οδηγός, είναι η υπερθέρμανση του κινητήρα. Η αύξηση της θερμοκρασίας στο μοτέρ μπορεί να προκαλέσει τεράστια προβλήματα, αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα. Ευτυχώς, μια ματιά στον πίνακα οργάνων αρκεί για να ξέρουμε τί και πώς συμβαίνει στο μηχανοστάσιο.
Στα περισσότερα μοντέλα υπάρχει δείκτης θερμοκρασίας του ψυκτικού. Στην περίπτωση που η βελόνα περάσει λίγο πιο πάνω από τη μέση της ένδειξης, συνήθως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μπορεί ο κινητήρας να ανέβασε λίγη παραπάνω θερμοκρασία λόγω ζέστης, περιορισμένης παροχής αέρα (στην πόλη πχ, ειδικά στο σταμάτα – ξεκίνα) ή φόρτου εργασίας (συνδυασμός των παραπάνω με λειτουργία κλιματισμού, φερ’ ειπείν). Αν όμως η βελόνα πλησιάσει τα κόκκινα, ή σε όσα αυτοκίνητα που δεν έχουν δείκτη θερμοκρασίας ανάψει η σχετική προειδοποιητική λυχνία, τότε το πιθανότερο είναι να υπάρχει κάποια δυσλειτουργία. Εάν τα σχετικά όργανα δείχνουν ότι κινητήρας έχει υπερθερμανθεί, τότε αρχίζουμε να μετράμε αντίστροφα για να κάνουμε στην άκρη. Δεν πανικοβαλλόμαστε, μπορούμε να οδηγήσουμε για μια κάποια απόσταση, αλλά εξαρτάται από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, το φορτίο του οχήματος και το σημείο.
Στα σύγχρονα αυτοκίνητα, για λόγους ασφαλείας ο κινητήρας θα συνεχίσει να λειτουργεί με περιορισμένη ισχύ για λίγο. Εάν η θερμοκρασία συνεχίσει να αυξάνεται, η παροχή καυσίμου θα μειωθεί, το σύστημα κλιματισμού θα απενεργοποιηθεί και θα τεθεί σε συνεχή λειτουργία η μεγάλη σκάλα του βεντιλατέρ. Με λίγα λόγια, θα μπει σε safe mode. Αν δεν πέσει ο «πυρετός», τότε κάνουμε επιτόπου άκρη (εννοείται με ασφάλεια), σβήνουμε το μοτέρ και ανοίγουμε τάχιστα το καπό, ώστε να πάρει αέρα το μηχανοστάσιο. Αν βγαίνουν καπνοί, επίσης δεν χρειάζεται πανικός. Δεν σημαίνει ότι έχει πάρει φωτιά κάτι, απλά βράζει το ψυκτικό και εξατμίζεται. Δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν πρέπει να προσέχουμε κιόλας. Το αντίθετο.
Περιμένουμε μέχρι να κρυώσει ο κινητήρας και ελέγχουμε τη στάθμη του ψυκτικού υγρού στο δοχείο. Δεν ανοίγουμε ποτέ το καπάκι με ζεστό τον κινητήρα ή σε λειτουργία, γιατί θα πεταχτεί με δύναμη μαζί με καυτά υγρά, τα οποία θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα. Για να κρυώσει πιο γρήγορα ο κινητήρας ανοίγουμε το καλοριφέρ φουλ στο ζεστό, ιδανικά με σβηστό τον κινητήρα (και εν κινήσει, αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε ασφαλώς, κι ας λιώσουμε στη ζέστη), ώστε να βοηθήσουμε την απαγωγή θερμότητας.. Εάν έχει πέσει η στάθμη του ψυκτικού υγρού συμπληρώνουμε, ιδανικά με παραφλού ή απιονισμένο νερό. Αν δεν έχουμε τίποτα από τα δύο στο πορτμπαγκάζ ή δεν υπάρχει βενζινάδικο κοντά, βάζουμε ό,τι νερό βρούμε. Σημασία έχει να πέσει η θερμοκρασία, τα άλατα είναι δευτερεύοντα και τριτεύοντα. Βάζουμε μπροστά τον κινητήρα και παρατηρούμε αν παίρνει τον ανήφορο ο δείκτης, ενώ ελέγχουμε και για τυχόν διαρροές από κάτω.
Αν η θερμοκρασία ανεβαίνει δίχως να χάνει υγρό το κύκλωμα, πιθανότατα έχει χαλάσει ο θερμοστάτης. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσει πρόβλημα το βεντιλατέρ. Όπως και να ‘χει, πάμε «σούμπιτοι» στο πλησιέστερο συνεργείο είτε μόνοι μας, είτε καλώντας την οδική βοήθεια, να είμαστε σίγουροι.
