Μια σύντομη βόλτα στο οδικό δίκτυο της πρωτεύουσας, ιδίως σε ώρες αιχμής, είναι αρκετή για να διαπιστώσεις το πασιφανές και ταλαίπωρο: η κίνηση έχει φτάσει σε απελπιστικά επίπεδα. Συμφόρηση πάντα υπήρχε, αλλά τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως έχει μονιμοποιηθεί. Εικόνα που γίνεται ακόμα πιο ζοφερή λόγω του «διαλείμματος» που κάναμε πέρσι, με τους άδειους δρόμους ελέω καραντίνας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρίας αναλύσεων INRIX Inc, που δημοσίευσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Αθήνα καταλαμβάνει την 30ή θέση στον χάρτη των πιο πολυσύχναστων πόλεων παγκοσμίως από την 35η που ήταν το 2020. Συγκλονιστική είναι η αύξηση του διαστήματος που περνάμε «κολλημένοι» στην κίνηση, όπου κυριολεκτικά χάνουμε μέρες από τη ζωή μας! Ο μέσος οδηγός της πρωτεύουσας χάνει 70 ώρες καθηλωμένος στο μποτιλιάρισμα, σε σχέση με τις 37 ώρες που χάσαμε πέρσι. Σχεδόν 3 μέρες, δηλαδή, «κόκκαλο» σε κάποια οδική αρτηρία της Αθήνας!
Ο μέσος όρος ταχύτητας στο κέντρο της πόλης ανέρχεται μόλις στα 24 χλμ./ώρα, όταν πέρυσι ήταν 26 χλμ./ώρα. Σε σχέση με το 2019 πάντως, υπάρχει βελτίωση (19 χλμ./ώρα). Στα περίχωρα η μέση ταχύτητα ανεβαίνει στα 35 χλμ./ώρα και παραμένει στα περσινά επίπεδα, τη στιγμή που το 2019 ήταν 32 χλμ./ώρα. Τέλος, μέσα στον αστικό ιστό της Αθήνας τα αυτοκίνητα ίσα που κινούνται, με μέση ταχύτητα 14 χλμ./ώρα (-1 χλμ./ώρα σε σχέση με πέρσι).
Πρόβλημα με το μποτιλιάρισμα παρουσιάζει και η Θεσσαλονίκη, αλλά σε σαφώς μικρότερη έκταση. Η συμπρωτεύουσα καταλαμβάνει την 48η θέση της κατάταξης, με 22 ώρες χαμένες για το 2021 – ή κοντά στο 1/3 της Αθήνας. Ο μέσος όρος ταχύτητας στο κέντρο της πόλης ήταν 20χλμ/ώρα για το 2020, ενώ το 2019 ήταν 2 χλμ./ώρα χαμηλότερα (18 χλμ/ώρα). Πέριξ του κέντρου, η μέση ταχύτητα έφτασε τα 23 χλμ/ώρα το 2020, έναντι 25χλμ/ώρα για το 2019. Μέσα στον αστικό ιστό, τέλος, η μέση ταχύτητα ήταν 18χλμ/ώρα το 2020, έναντι μόλις 13χλμ/ώρα που ήταν το 2019.
Η μελέτη, την οποία υπογράφει ο αναλυτής της εταιρείας INRIX Inc, Bob Pishue, επεσήμανε ότι «η κίνηση στους δρόμους είναι ένας δείκτης στενά συνδεδεμένος με την οικονομική δραστηριότητα και την ανάκαμψη. Οι έντονες διαφορές είναι το αποτέλεσμα των διαφορετικών προσεγγίσεων των κυβερνήσεων στους περιορισμούς της πανδημίας, των δομών των πόλεων, των επιχειρηματικών κέντρων στο κέντρο της πόλης και της ικανότητας των εργαζομένων να δουλεύουν από απόσταση».
