Για τη Ferrari F40 τα λόγια περιττεύουν. Κατά γενική ομολογία, ακόμα και μέσα από το Μαρανέλο, ο καλύτερος εκπρόσωπος του «Cavallino Rampante» και ο τελευταίος που είχε το προνόμιο να εξελιχθεί υπό το βλέμμα του ίδιου, του Έντζο Φεράρι.
Το αρχικό πλάνο ήθελε μόλις 499 αυτοκίνητα, όμως η ζήτηση και η αποδοχή ήταν τέτοια που οδήγησε τη Ferrari στην κατασκευή 1.311 F40, από το 1987 μέχρι το 1992. Μεγάλο μέρος του αμαξώματος ήταν κατασκευασμένο από Kevlar, ανθρακονήματα και αλουμίνιο, με τις πρώτες 50 να διαθέτουν ανοιγόμενα τζαμάκια από Lexan εν είδει παραθύρων (οι υπόλοιπες βγήκαν με κανονικά, χειροκίνητα πλαστικά παράθυρα). Όλα αυτά, διατηρούσαν το βάρος στα 1.254 κιλά βελτιστοποιώντας το έργο του πανίσχυρου 2.9 V8 twinturbo.
Η απόδοση έφτανε τους 478 ίππους (484 για όσες ταξίδεψαν πέρα από τον Ατλαντικό) στις 7.000 σ.α.λ. και 477 Nm ροπής στις 4.000 σ.α.λ., περνώντας στους πίσω τροχούς μέσω ενός «αντρικού» 5τάχυτου χειροκίνητου κιβωτίου. Οι επιδόσεις ήταν εξωπραγματικές για τα δεδομένα των 80’s, με τα 100 χλμ./ώρα από στάση να έρχονται σε 4,1 δλ. και την τελική να υπερβαίνει τα 319 χλμ./ώρα. Το πόσο τα υπερέβαινε, ακόμα σήμερα αποτελεί αντικείμενο έρευνας.
Η Ferrari έκανε τον ανωτέρω ισχυρισμό, ρίχνοντας την ανάλογη σπόντα για την Porsche 959. Ανεξάρτητες μετρήσεις, όπως είναι φυσικό, έφεραν διάφορα αποτελέσματα. Αμερικανικά περιοδικά είχαν δει 317 χλμ./ώρα, τη στιγμή που γερμανικά κατέγραφαν 321 χλμ./ώρα, με αναφορές να κάνουν λόγο ακόμα και για 323! Εμείς θα παρακολουθήσουμε μια πάρα πολύ γρήγορη βόλτα σε δημόσιο δρόμο της Ιαπωνίας, με το κοντέρ να σημαδεύει τα 320 χλμ./ώρα.
