Η σύγκριση του Honda Civic Type R με το πρώτο NSX λειτουργεί ως ένα εξαίρετο παράδειγμα, για την πρόοδο της τεχνολογίας και την επαλήθευση του κλισέ, περί επιδόσεων παλαιότερων supercars από τα σύγχρονα hot hatches.
Το NSX δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Μύθος της αυτοκίνησης, εξέλιξη δια χειρός Ayrton Senna, πρώτο ιαπωνικό υπεραυτοκίνητο και από τα πρώτα (κατά κοινή ομολογία, και εδώ το πρώτο) που συνδύασαν επιδόσεις, ικανότητες, αξιοπιστία και ευχρηστία. Με λίγα και απλά λόγια, το καλύτερο supercar της εποχής του και το εγχειρίδιο κατασκευής για τα σημερινά. Όταν παρουσιάστηκε, το 1990, ήταν ταχύτερο από την ανταγωνιστική Ferrari 348 και απείρως πιο αξιόπιστο. Αρχικά με τον 3.0 V6 και 256 ίππους στο κέντρο, για να κλείσει την πρώτη θητεία του το 2005, με τον 3.2 V6 και 280 ίππους.
Τότε, το Civic Type R ήταν 2λιτρο ατμοσφαιρικό και απέδιδε 200 ίππους. Μια δεκαεξαετία αργότερα παραμένει 2λιτρο, αλλά έχει αποκτήσει τούρμπο και φτάσει τα 320 άλογα, μαζί με 400 Nm. Η ροπή είναι που συνιστά το μεγαλύτερο σοκ για το NSX, καθώς υστερεί πάνω από 100 Nm (298 Nm)! Από πλευράς επιδόσεων, τα δυο Honda είναι σχεδόν ταυτόσημα: 5,5 δλ. για το NSX στο 0-100 χλμ./ώρα, 5,8 δλ. για το «Τάπερ», με 274 και 272 χλμ./ώρα τελικής αντίστοιχα. Το ζήτημα έγκειται στο πόσο ταχύτερο είναι το hot hatch από το supercar στην πίστα.
Ερώτημα για το αν είναι ταχύτερο, δεν τίθεται καν. Το Civic διαθέτει ηλεκτρονικά ελεγχόμενα αμορτισέρ, ελαστικά ειδικά εξελιγμένα για αυτό και αεροδυναμική από τους αγώνες Τουρίσμου. Η ισορροπία του πλαισίου στο NSX και η κεντρομήχανη διάταξη κάνει μεν δουλειά, αλλά απέναντι στο σύγχρονο οπλοστάσιο του Type R είναι το αουτσάιντερ. Με διαφορά περίπου 4 δλ., μάλιστα…
