Τα βελτιωμένα VTEC η αλήθεια είναι πως σπέρνουν πανικό, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το συναπάντημα ενός Honda (Acura ορθότερα) Integra κι ενός Viper είχε ως θύμα το muscle car, αλλά δεν έφταιγε μόνο ο Ιάπωνας.
Καταρχάς, τα δυο αυτοκίνητα διαφοροποιούνται σε θέμα βελτίωσης. Το Viper είναι εργοστασιακό, την ώρα που το Integra εμφανίζεται τόσο βελτιωμένο ώστε απουσιάζει το καπό. Προφανώς ο -απροσδιόριστων στοιχείων- VTEC είναι υπερτροφοδοτούμενος, με τις περισσότερες πιθανότητες να συγκεντρώνει ο συνδυασμός του K20A και «σαλίγκαρου» – μια λύση που ακολουθείται ευρέως από τους βελτιωτές στις Η.Π.Α. Οι εφαρμογές αυτές ποικίλουν από τα 300 (στις πιο light περιπτώσεις) μέχρι τα 550+ άλογα (στις πιο «βαριές»). Το Dodge ξεπερνά τα 400 άλογα (406-450 η πρώτη γενιά RT/10) και τα 600 Nm (621-646 αντίστοιχα) από τον ατμοσφαιρικό V10 των 8.0 λίτρων, τροφοδοτώντας τους πίσω τροχούς – κι εδώ έρχεται ίσως η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των δυο μονομάχων.
Το Viper έχει αφήσει ιστορία με το πόσο απαιτητικό είναι στο χειρισμό του, όντας διαβόητα δυσκολοδήγητο. Ακόμα και στην ευθεία ο οδηγός του πρέπει πάντα να έχει το 100% της προσοχής του στην ουρά, προκειμένου να μην τον προσπεράσει. Ο αντίστοιχος του Honda, αντίθετα, απασχολείται μόνο με τον περιορισμό του σπιναρίσματος και το torque steering. Τα δυο αυτοκίνητα «ανοίγουν» ρολαριστά, ακριβώς για να είναι πιο εύκολη η διαχείριση της ισχύος κατά την εκκίνηση. Η «Οχιά», όμως, δεν κάνει διακρίσεις. Τιμωρεί όποιον δεν διαθέτει τα προσόντα να την κοντρολάρει. Συνεπώς, και παρόλο που το «δηλητηριώδες» roadster πήρε το προβάδισμα αρχικά, δεν προκαλεί εντύπωση πως η τελική κατάληξη ήταν «ολική».
