Τα σημερινά SUV είναι πιο ολοκληρωμένα από ποτέ. Άσχετα αν ελάχιστοι επιλέγουν να τα βγάλουν εκτός δρόμου, τα συστήματα που έχουν ακόμα και τα μπροστοκίνητα, τα καθιστούν ικανότερα από όσο νομίζει το 90% των αγοραστών τους. Παλιότερα προηγμένα ηλεκτρονικά δεν υπήρχαν. Μόνο συστήματα τετρακίνησης, «κοντά» κιβώτια, αναρτήσεις κι ο οδηγός. Συνθήκες που ανέδειξαν το πρώτο Suzuki Vitara ως ένα από τα καλύτερα του είδους.
Δίχως καν να μιλάμε για το 2λιτρο V6 των 140 ίππων, το Vitara 1ης γενιάς γαλούχησε τουλάχιστον δυο γενιές φυσιολάτρεων, διδάσκοντας τα μυστικά της εκτός δρόμου οδήγησης. Το τρίθυρο, με τα μόλις 3.650 χλστ. μήκους και 2.200 χλστ. μεταξονίου, ήταν -κι ακόμα είναι- ιδανικό για περιηγήσεις σε βουνά και λαγκάδια, παρότι ο 1.600άρης κινητήρας (ο μόνος με τον οποίο συνδυαζόταν στη χώρα μας) απέδιδε 80 ίππους (με 8βάλβιδη κεφαλή) και 95 ίππους (με 16βάλβιδη). Σε άλλες αγορές ήταν διαθέσιμο τόσο με 2λιτρο τετρακύλινδρο βενζινοκινητήρα 130 ίππων, όσο και με τουρμποντίζελ 1.9 λίτρων και 75 ίππων.
Τα διαθέσιμα κιβώτια ήταν δύο: 5άρι χειροκίνητο ή 4άρι αυτόματο, αν και πολύ λίγοι επέλεξαν το δεύτερο. Το ρεγουλάρισμα του αυτοκινήτου με τον συμπλέκτη αποτελεί θεμέλιο λίθο της εκτός δρόμου οδήγησης, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με εκκινήσεις σε ανηφόρες ή περάσματα που απαιτούν χειρουργικές κινήσεις. Τα δυο Vitara που θα παρακολουθήσουμε, επιδίδονται σε μια ασύλληπτη επίδειξη ακρίβειας και ισορροπίας. Ειδικά ο οδηγός του λευκού, που έχει και επιβάτες μαζί, κάνει όλη τη δουλειά παίζοντας με τα εκατοστά στην τραμπάλα.
