Αν η κουβέντα έρθει στο Opel Vectra, οι πρώτες σκέψεις που έρχονται στο μυαλό είναι αυτές ενός πολύ επιτυχημένου μεσαίου, που ειδικά στην 2η γενιά του (Β) πούλησε σαν τρελό στην Ελλάδα. Είτε σαν Ι.Χ., είτε σαν ταξί. Συνειρμός με αγώνες και πρωταθλήματα δύσκολα θα γίνει.
Δείτε ακόμα: O διαχρονικός (αερο)δυναμισμός του Opel Calibra
Στα μέσα της δεκαετίας του 90 πάντως, το best seller της Opel κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην αλλαγή σελίδας του BTCC. Το Βρετανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού άλλαξε τους κανονισμούς το 1993, προκειμένου να ανταγωνιστεί σε δημοτικότητα το DTM. Τα αυτοκίνητα εξελίχτηκαν στην κατηγορία Super Touring, με 2λιτρους ατμοσφαιρικούς κινητήρες και σαφώς μεγαλύτερη ευελιξία στην ανάπτυξη αεροδυναμικών πακέτων, δίχως την επιτακτική ανάγκη της ταύτισης με τα αυτοκίνητα δρόμου. Φυσικά, δεν είχαν σχέση με τα υπερ-εξελιγμένα αγωνιστικά του Γερμανικού, όμως το πολύ μικρότερο κόστος συγκριτικά με εκείνα επέτρεψε στα Super Touring να μείνουν ενεργά μέχρι το 2001 (τα κτήνη του DTM, που είχε και ITC -International Touring Championship- παράγωγο άντεξαν από το 1994 έως το 1996).
Η Vauxhall συγκαταλέγονταν στις μεγάλες δυνάμεις του BTCC, έχοντας κερδίσει τους τίτλους στο Οδηγών (με τον John Cleland) και το Ομάδων (με την Vauxhall Sport), το 1995, χάνοντας για 5 βαθμούς το τρεμπλ των Κατασκευαστών, από την Renault και το Laguna. Για το 1996 οι Βρετανοί είχαν μεγάλα σχέδια και ένα ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο, με την μορφή του Vectra 2ης γενιάς. To Vectra B δεν δικαίωσε ποτέ τις προσδοκίες, ευρισκόμενο συνεχώς από την μέση και πίσω της κατάταξης. Σε 5 σεζόν και 110 συμμετοχές (διπλοί αγώνες) κατάφερε να σημειώσει μόλις 7 νίκες, με την καλύτερη να είναι η τελευταία (το 2000) όταν η Vauxhall Sport τερμάτισε δεύτερη, πίσω από την Ford. Τότε προς τι το «πρωταθληματικό» στον τίτλο;
Διαβάστε επίσης: Ο άγνωστος 8.0 W18 της Mercedes S-Class
Στο τέλος της -σαρωτικής για την Vauxhall- σεζόν του 1995, το νέο Vectra είχε παρουσιαστεί και προμοταριζόταν δεόντως. Οι Βρετανοί ήθελαν μια ειδική έκδοση του αυτοκινήτου που αποτέλεσε την βάση για το πρωταθληματικό αγωνιστικό (Cavalier λεγόταν, το όνομα Vectra εισήχθη από το B και τούδε), όμως οι PR της εταιρίας ενημέρωσαν πως κάτι τέτοιο δεν γινόταν να συμβεί, λόγω της παρουσίασης του νέου. Εκτός αυτού, το Vectra χρειαζόταν ομολογκασιόν για το 1996. Οπότε, η Vauxhall αποφάσισε να συνδυάσει τις δυο ανάγκες…
Το Vectra Super Touring βασιζόταν στο SRi και ξεχώριζε κατευθείαν, χάρις στους διαφορετικούς προφυλακτήρες (παρμένους από το GSi), τις λευκές ζάντες αλουμινίου, την αεροτομή και το χαρακτηριστικό λευκό χρώμα. Από τα 1.000 που κατασκευάστηκαν, τα μισά ήταν σε άσπρο (μαύρο και κόκκινο οι άλλες δυο επιλογές). Διατίθετο με 2 κινητήρες: είτε τον 2λιτρο τετρακύλινδρο των 136 ίππων, είτε τον 2.5 V6 των 170. Ουσιαστικά ήταν ένα SRi με τους προφυλακτήρες του GSi και αποκλειστικά χρώματα. Αυτό που πραγματικά παρέπεμπε στις πίστες όμως, ήταν ακόμα πιο ειδικό και σπάνιο.
Διαβάστε επίσης: Το πιο σπάνιο GSi είναι το Vectra!
Το Super Touring 200 είχε 17άρες ζάντες της Speedline, αμορτισέρ της Koni, φρένα από την AP Racing και ενισχυμένο σασί από την Motor Sport Developments – την ομάδα που ήταν υπεύθυνη για τα αγωνιστικά. Αποκλειστικά διαθέσιμο με τον 2.5άρη V6, έφερε νέα εξάτμιση-εγκέφαλο-πολλαπλή εισαγωγής και απέδιδε 195 ίππους στις 6.000 σ.α.λ., μαζί με 250 Nm στις 5.000 σ.α.λ. Σε συνδυασμό με το 5άρι χειροκίνητο, ήθελε 7,6 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα και έφτανε μέχρι τα 235 χλμ./ώρα τελικής. Μόλις 38 κατασκευάστηκαν, όλα σε λευκό χρώμα. Στις πίστες δεν πανηγύρισε κανένα πρωτάθλημα, όμως στο δρόμο παραμένει ό,τι πιο κοντινό σε αυτοκίνητο παραγωγής με αγωνιστικές περγαμηνές έχουν κυκλοφορήσει οι Opel/Vauxhall.
