Τα παράνομα παρκαρισμένα και τα εγκαταλελειμμένα οχήματα είναι δυο από τις μεγαλύτερες πληγές των πόλεων. Η ήδη δύσκολη περιήγηση στον αστικό ιστό, ένεκα αυξημένης κυκλοφορίας και στενών χώρων, γίνεται βουνό από εκείνους που παρκάρουν σε γωνίες, ράμπες και διπλές σειρές, ενώ η ταλαιπωρία εύρεσης θέσης παρκαρίσματος εντείνεται από τους παρατημένους καταληψίες. Η λύση που έρχεται στο μυαλό όλων είναι ο γερανός, αλλά ούτε αυτός μπορεί να πάει παντού. Τα στενά, οι μονόδρομοι, τα κλειστά πάρκινγκ (βλέπε θέσεις αναπήρων και ηλεκτρικών) και οι λοιπές «ομορφιές» στο κλεινόν άστυ δεν επιτρέπουν την πρόσβαση σε τόσο μεγάλα οχήματα, οπότε αρκετές φορές οι γερανοί απλά δεν μπορούν να πάνε εκεί που βρίσκεται η παρανομία. Εδώ έρχονται να δώσουν τη λύση τα τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ.
Στην Κίνα ξεκίνησε η χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίες από τις αστυνομικές αρχές, με σκοπό την αντιμετώπιση της ολοένα αυξανόμενης παράνομης στάθμευσης στους δρόμους της επικράτειας. Η κινεζική είναι η μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτου στον κόσμο, κάτι που σημαίνει ότι το οδικό δίκτυο της αχανούς χώρας αρχίζει να «πήζει» κυκλοφοριακά. Είναι που είναι πολλά τα οχήματα, κάπου πρέπει να παρκάρουν. Δεν ακολουθούν όλοι οι οδηγοί τη νόμιμη οδό, βέβαια, εξ ου και τα ρομπότ που αποκαθιστούν την τάξη.
Η συσκευή αποτελείται από μια τροχήλατη πλατφόρμα, με πτυσσόμενες «δαγκάνες» δεξιά-αριστερά. Ο αστυνομικός χειρίζεται το ρομπότ μέσω τηλεχειρισμού, ρυθμίζοντας τη θέση των δαγκανών ανάλογα με το μεταξόνιο και το μετατρόχιο του παράνομα παρκαρισμένου οχήματος, ώστε να πιάσει τους τέσσερις τροχούς του. Η πλατφόρμα αρχικά σηκώνει το όχημα και εν συνεχεία οι ασφάλειες πιάνουν τις ρόδες, καθιστώντας το αυτοκίνητο έρμαιο του τηλεχειριστηρίου. Το όργανο της τάξης απομακρύνει το όχημα δίχως να έρθει ποτέ σε επαφή μαζί του, ακόμα κι από τα πιο στενά σημεία. Κάτι που σημαίνει ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία μπορεί να λύσει τα χέρια της Τροχαίας και σε πάρκινγκ, όταν -λόγου χάρη- παρκάρει κάποιος παράνομα σε θέση ΑΜΕΑ.
