Όσα χρόνια και να περάσουν υπάρχουν κάποιες τηλεοπτικές σειρές και αυτοκίνητα που πρωταγωνιστούσαν σε αυτές, τα οποία περιμέναμε με μεγάλη λαχτάρα να δούμε στην τηλεόραση εν δράσει και σε απίστευτα ενσταντανέ. Καταδιώξεις, ακροβατικά, άλματα κι ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, που φαινόντουσαν μαγικά στα -τότε- παιδικά μας μάτια. Ένας από τους μεγαλύτερους τετράτροχους πρωταγωνιστές, είναι φυσικά ο «General Lee» των «Dukes of Hazzard».
Το πορτοκαλί Dodge Charger του 1969, με τη χαρακτηριστικότατη κόρνα, τον άσο στις πόρτες και τη σημαία της Συνομοσπονδίας στην οροφή, έγραψε Ιστορία στους τηλεοπτικούς δέκτες. Από τις 26 Γενάρη 1979 μέχρι τις 8 Φλεβάρη 1985, το αυτοκίνητο που πήρε το εν λόγω όνομα προς τιμήν του στρατηγού Ρομπερτ Λι (θρύλος των Νοτίων στα χρόνια του εμφυλίου) έκανε το ένα άλμα μετά το άλλο, ταλαιπωρώντας και ταπεινώνοντας με ξεκαρδιστικό τρόπο όσους τον κυνηγούσαν, με πρώτο και χειρότερο τον Σερίφη Ρόσκο. Με τον Μπο Ντιουκ συνήθως στο τιμόνι, όντας ο «χεράς» της οικογένειας, το θέαμα ξεχείλιζε σε κάθε ένα από τα 147 επεισόδια που προβλήθηκαν.
Οι ανάγκες των οποίων έστειλαν για σκραπ τα περισσότερα εκ των 256-321 Charger που χρησιμοποιήθηκαν, σε αυτά τα 7 χρόνια καριέρας του «Στρατηγού Λι». Ως Charger 2ης γενιάς, κάτω από το καπό εναλλάσσονταν κινητήρες V8 και χωρητικότητας 5.2 έως 7.2 λίτρων. Πολλοί από τους τετράτροχους «κασκαντέρ» χρησιμοποιούσαν τον βασικό V8 των 318 κυβικών ιντσών, για λόγους κόστους. Το μοτέρ που άνοιγε την γκάμα ήταν ένα εξακύλινδρο εν σειρά 3.7 λίτρων, όμως δεν είχε ούτε την απαιτούμενη δύναμη, ούτε τον δέοντα ήχο. O 5.2 V8 απέδιδε 233 ίππους, ενώ για περισσότερες απαιτήσεις φρόντιζαν οι 335 ίπποι του 6.2 V8. Οι «ειδικές αποστολές» (βλέπε σκηνές καταδίωξης μεγάλης ταχύτητας) ανατίθεντο στον κορυφαίο V8 των 7.2 λίτρων και τους 380 ίππους του.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα πλάνα ήταν εξωτερικά και η προβολή του «The Fast and the Furious» (με τις αμέτρητες «καρφωτές» αλλαγές) απείχε καμιά 20αριά χρόνια, τη μεταφορά της ισχύος αναλάμβανε -στις περισσότερες των περιπτώσεων- το 3άρι αυτόματο κιβώτιο TorqueFlite. Όλα τα αυτοκίνητα εξοπλίζονταν με roll cage, ενώ για να αντισταθμιστεί το μεγάλο βάρος του κινητήρα, που έφερνε «μπρούμυτα» το Charger όταν έκανε άλμα, τοποθετούνταν σακιά με άμμο στο πίσω μέρος ως έρμα, βάρους 230-450 κιλών!
