Ταινίες και σειρές με τετράτροχους πρωταγωνιστές, υπάρχουν πολλές. «Ιππότης της ασφάλτου», «Ντιούκς», «Ο ατσίδας και το λαγωνικό» (Smokey and the Bandit, για να κατατοπιστούμε), «Επιστροφή στο Μέλλον», προφανώς όλα τα «The Fast and the Furious» είναι μερικοί από τους τίτλους που βασίστηκαν/βασίζονται στα αυτοκίνητα. Μόνο ένας, όμως, μοιράζεται αυτούσια το όνομα με αυτό: το Gran Torino.
Η ταινία του Clint Eastwood, από το 2008, απολαμβάνει μια βαθμολογία 8,1/10 στην IMDB, 90% στο Rotten Tomatoes (στις κριτικές του κοινού) και άλλο ένα 94% από τους χρήστες της Google. Κέρδισε συνολικά 21 βραβεία και προτάθηκε για άλλα τόσα, με το muscle car της Ford να βρίσκεται στο επίκεντρο της πλοκής. Ο στριφνός βετεράνος του Πολέμου της Κορέας και συνταξιούχος εργαζόμενος σε εργοστάσιο του «Μπλε Οβάλ», Walt Kowalski, έχει σαν παιδί του το Gran Torino. Μια μέρα, ένας Κορεάτης έφηβος γείτονας προσπαθεί να το κλέψει, ως μέρος δοκιμασίας μύησης σε συμμορία. Ο -ελαφρώς ρατσιστής- Kowalski τον πιάνει επ’ αυτοφώρω και βάζει στόχο να τον αναμορφώσει. Μια διαδικασία αναμόρφωσης που τον φέρνει κοντά στους γείτονές του και τον βοηθά να ξεπεράσει τα χρόνια στερεότυπα που διατηρεί.
Αναλόγως ενδιαφέρουσα ιστορία φέρει το ίδιο, το αυτοκίνητο. Πρόκειται για ένα Gran Torino του 1972, στην κορυφαία έκδοση Sport SportsRoof, με τον Cobra-Jet V8 των 5.7 λίτρων κάτω από το καπό και τη διχρωμία αμαξώματος-οροφής. H απόδοση έφτανε τα 252 άλογα στις 5.400 σ.α.λ. και τα 405 Nm στις 3.800 σ.α.λ., περνώντας στους πίσω τροχούς μέσω 4τάχυτου χειροκίνητου κιβωτίου (προαιρετικά 3άρι αυτόματο). Παρά τα σχεδόν 1.800 κιλά του βάρους και τις μακριές σχέσεις, το Gran Torino επιτάχυνε στα 100 χλμ./ώρα από στάση σε 6,9 δλ., στο 400άρι σε περίπου 15 δλ. και έφτανε μέχρι τα 206 χλμ./ώρα τελικής. Η έκδοση Sport ξεχώριζε επίσης χάρις στον αεραγωγό του καπό, που τροφοδοτούσε την εισαγωγή Ram Air, τους τροχούς Magnum 500 σε ελαστικά BF Goodrich και τις χρυσαφί λωρίδες στο πλάι.
Το αυτοκίνητο που βλέπουμε στην ταινία, συμμετείχε σχεδόν όπως αγοράστηκε (μια επιχρωμίωση στους προφυλακτήρες χρειάστηκε μόνο). Η Warner Bros το απέκτησε μέσω eBay και ο πωλητής δεν είχε την παραμικρή ιδέα πως το καμάρι του θα εξελισσόταν σε ένα από τα χαρακτηριστικά movie cars, για να το κοστολογήσει αναλόγως. Φήμες αναφέρουν πως η WB το απέκτησε για λιγότερο από 8.000 δολάρια και σήμερα, αξίζει πάνω από 300.000! Παρόλα αυτά, το πράσινο Gran Torino δεν πωλείται. Βρίσκεται στο μουσείο του κινηματογραφικού κολοσσού και λίγο μετά την κυκλοφορία του φιλμ, πρωταγωνίστησε σε συγκινητική ιστορία.
Ένας ηλικιωμένος από το Μιζούρι, ονόματι Dave Beckett, πήγε να δει την ταινία ως παλιός κάτοχος Gran Torino. Παρακολουθώντας τη, διαπίστωσε πως το αυτοκίνητο που έβλεπε στη μεγάλη οθόνη, ήταν το δικό του! Το είχε αγοράσει καινούργιο και αποχωριστεί κάποια χρόνια πριν την κυκλοφορία της ταινίας, μόνο και μόνο για να το δει να πρωταγωνιστεί σε αυτή. Το στούντιο του επέτρεψε να επισκεφθεί το αυτοκίνητο και να το περιεργαστεί από κοντά, αλλά όχι να το οδηγήσει. Κάτι που θα μπορούσε να κάνει παρά την απαγόρευση, αν το ήθελε, καθώς είχε κρατήσει το δεύτερο κλειδί!
Μέχρι σήμερα, το Gran Torino παραμένει το μοναδικό αυτοκίνητο στην Ιστορία του κινηματογράφου που όχι μόνο είδε το όνομά του σε τίτλο, αλλά «βάφτισε» ολόκληρο το φιλμ! Τα μόνα που το προσεγγίζουν είναι ο «Herbie» (το γνωστό μας «Κατσαριδάκι», αλλιώς VW Beetle), με πρώτη κυκλοφορία το 1969, και η «Christine» (Plymouth Fury) του 1983. Αμφότερα παρατσούκλια, όμως.
