Σεντάν και Chrysler έχουν κάτι κοινό: κανένας δεν διάγει τις καλύτερες των ημερών του. Για την ακρίβεια, αμφότεροι ίσως περνάνε τη χειρότερη περίοδο στα χρονικά. Οι μεν «κούρσες» έχουν δει το μερίδιο τους στην αγορά να συρρικνώνεται ελέω SUV, το δε άλλοτε μέλος των Big 3 του Ντιτρόιτ (GM και Ford οι άλλοι δύο) «φυτοζωεί» με μόλις 2 μοντέλα στην γκάμα – το 300C και το MPV (κατηγορία που επίσης σχεδόν έχει εκλείψει) Pacifica, εκ των οποίων σημειώνει σχετική επιτυχία μόνο το δεύτερο και, δη, το Hybrid.
Δείτε ακόμα: Γνωρίζετε το Nissan Sunny 1.5 Turbo του 1982;
Πρακτικά, αν δεν υπήρχαν τα Jeep και η συνεργασία με την Fiat η κατάσταση θα ήταν μη αναστρέψιμη. Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν πάντα έτσι για το «Pentastar». Μια 20ετία πίσω, τα Chrysler ήταν τόσο μάχιμα που σημείωναν επιτυχία ακόμα και στην ελληνική αγορά! Μπροστάρης, ποιος άλλος; Το Stratus. Ένα χορταστικό, αμερικανικό σεντάν με εμφάνιση και στάτους που προσέλκυσε ανέλπιστα μεγάλη μερίδα των ενδιαφερομένων της κατηγορίας. Χαμηλό, έως σφηνοειδές εμπρός μέρος, μακρόστενα φωτιστικά σώματα, χαρακτηριστική μάσκα, μεγάλο μεταξόνιο και γενικά, μπόλικη λαμαρίνα χάριζαν στο Stratus ιδιαίτερο look.
Το 1995 που μας συστήθηκε δεν ήταν μεγαλύτερο συγκριτικά με τα Audi A6 C4, BMW Σειρά 5 E39 και Mercedes E-Class W210 (όλα στα 4,7+ μέτρα), όμως φαινόταν ως τέτοιο. Οι αναλογίες και λεπτομέρειες ήταν ξεκάθαρα «made in the U.S.A.», αποποιούμενες τον τεκτονικό ρυθμό των Γερμανών. Φυσικά δεν λογιζόταν ως απευθείας ανταγωνιστής τους, στοχεύοντας περισσότερο στις εναλλακτικές επιλογές της κατηγορίας (βλέπε Renault Safrane, Peugeot 605, Lexus GS και Volvo 850/S70).
Δείτε ακόμα: Θυμάστε το Datsun Bluebird;
Κάτω από το καπό, αναλάμβανε ένας 2λιτρος τετρακύλινδρος 131 ίππων και ένα 5άρι χειροκίνητο κιβώτιο ή το 4άρι Ultradrive αυτόματο. Οι επιδόσεις δεν θύμιζαν Viper, αλλά ήταν ικανοποιητικές για τα δεδομένα του ’95, με 10,9 δλ. (12 το αυτόματο) για τα 100 χλμ./ώρα από στάση και 200 χλμ./ώρα τελικής (197 το Ultradrive). Οι μεγαλύτεροι 2.4 των 150 και 2.5 V6 των 163 ίππων ταίριαζαν σαφώς καλύτερα στο αμάξωμα του Stratus, αλλά η φορολογία τα καθιστούσε απαγορευτικά στην Ελλάδα (όχι ότι σημείωσαν επιτυχία στην υπόλοιπη Ευρώπη).
Βεβαίως, ο «κράχτης» ήταν το κάμπριο που ακόμα και σήμερα αποτελεί ιδανικό αυτοκίνητο για καλοκαιρινές βόλτες. Ακόμα μεγαλύτερο (4,9 μέτρα), με άνετους χώρους για 4 και αρχοντική εμφάνιση, ήταν και παραμένει ό,τι πρέπει για ξεκούραστες πορείες στην παραλιακή. Τα δυναμικά χαρακτηριστικά και η ποιότητα κατασκευής -όπως και στο σεντάν- δεν συγκαταλέγονταν στα υπέρ, ως στάνταρ συνθήκη των αμερικανικών αυτοκινήτων της εποχής. Αυτά τα ξέρατε. Αυτό που θα σας εκπλήξει, είναι το γεγονός πως το Stratus κατέβηκε στους αγώνες. Κι όχι μόνο συμμετείχε, αλλά κατέκτησε πρωτάθλημα!
Διαβάστε επίσης: Σας έχει λείψει το Hyundai Coupe;
Στην Ευρώπη, πραγματοποίησε ένα πέρασμα από το σουηδικό πρωτάθλημα Τουρισμού (STCC) χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Εντός των συνόρων όμως, και ως Dodge Stratus (Plymouth Breeze και Chrysler Cirrus τα άλλα του ονόματα στις Η.Π.Α.), βοήθησε τον David Donohue να κατακτήσει τον τίτλο στους Οδηγούς το 1997, για το πρωτάθλημα Τουρισμού Β. Αμερικής (North American Touring Car Championship) στην τελευταία χρονιά του θεσμού!
Ας δούμε και ένα test drive στο παρακάτω βίντεο:
